ദിവസങ്ങൾ കടന്ന് പോയി. കോളേജിൽ എല്ലാവരും പഠനത്തിന്റെ പിറകെ ആണ്. അങ്ങനെ പോകുമ്പോൾ ആണ് ആർട്സ് ഡേ എന്നാണെന്ന് അനൗൺസ് ചെയ്തത്. ആർട്സ് ഡേയ്ക്ക് എന്നാണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ പിള്ളേർ എല്ലാവരും ആവേശത്തിൽ ആയി. 

ആൺകുട്ടികൾക്ക് ആണ് കൂടുതൽ ആവേശം. റീനുവിന്റെ ക്ലാസ്സിലെ ആൺപിള്ളേർ ആർട്സ് ഡേയ്ക്ക് പെൺവേഷം കെട്ടി ഡാൻസ് ചെയ്യാൻ ഒക്കെ പ്ലാൻ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്, അതിന്റെ ആവേശത്തിൽ ആണ് അവർ. 

പെൺപിള്ളേർ അങ്ങനെ പരിപാടികൾ ഒന്നും പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടില്ല. സ്മിത മിസ്സ് ക്ലാസ്സിൽ വന്നു കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു, പരിപാടികൾ എല്ലാം സ്ക്രീനിങ് കഴിഞ്ഞായിരിക്കും അനുവദിക്കുക. അതാത് ഡിപ്പാർട്മെന്റിലെ എച്ച്.ഒ.ഡി ആയിരിക്കും ഇതിന്റെ സ്ക്രീനിങ് നടത്തുക. ആർട്സ് ഡേയുടെ തലേന്ന് വരെ സമയം ഉണ്ട്. അതിനുള്ളിൽ എപ്പോഴെങ്കിലും കാണിച്ചാൽ മതി. സ്മിത മിസ്സ് അതും പറഞ്ഞു പോയി. 

പെണ്ണുങ്ങൾ ചർച്ചയിൽ ആയി, എന്ത് പരിപാടി നടത്തും? മിക്കവരും ഡാൻസ് മതി എന്ന് പറഞ്ഞു. പക്ഷെ ദിവ്യ പറഞ്ഞു, “നമുക്ക് ഐറ്റം ഡാൻസ് നോക്കിയാലോ?” വിചാരിച്ചതിലും മികച്ച പ്രതികരണം പെൺകുട്ടികളിൽ നിന്നും വന്നു. പക്ഷെ ദിവ്യ വീണ്ടും മറ്റൊരു കാര്യം കൂടി പെണ്ണുങ്ങൾ മാത്രം കേൾക്കെ പറഞ്ഞു, 

“റീനുവിനെ ലീഡ് ഡാൻസർ ആക്കണം, പിന്നെ ഐറ്റം ഡാൻസ് അല്ലെ, അപ്പൊ അതുപോലെ നല്ല സെക്സി കോസ്സ്റ്റ്യൂം ഇട്ട് വേണം കളിക്കാൻ.” എല്ലാവരും അൽപ്പം ശങ്കിച്ചു. 

റീനു തന്നെ ചോദിച്ചു, “സെക്സി കോസ്റ്റ്യൂം എന്ന് പറയുമ്പോൾ എത്ര സെക്സി ആയത്?” ഇത് കേട്ട ദിവ്യ ഒരു വഷളൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു, “പുഷ്പ്പയിലെ ഡാൻസ് ഇല്ലേ? അതുപോലെ.”

ഇത് കേട്ടതും റീനു ഞെട്ടി, “ഒന്ന് പോടീ… നിനക്ക് വട്ടായോ? ഓണത്തിന് ഉടുത്ത പോലെ അല്ലെ, എന്നെകൊണ്ട് ഒന്നും പറ്റില്ല അതുപോലെ എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ അങ്ങനെ വയർ കാട്ടി ഡാൻസ് ചെയ്യാൻ. പിന്നെ അതൊക്കെ എങ്ങനെ സ്ക്രീനിംഗ് കഴിഞ്ഞു അപ്പ്രൂവ് ആകും?” 

“സ്‌ക്രീനിങ്ങിനു അപ്പ്രൂവ് ആക്കി തന്നാൽ മതിയെങ്കിൽ ഡാൻസ് ചെയ്യുമോ?” സ്മിത മിസ്സ് അവരുടെ സംസാരങ്ങൾ എല്ലാം കേട്ട് പിറകിൽ നിന്നും ചോദിച്ചു. ഈ സാധനം എവിടെ നിന്നും വന്നു എന്ന രീതിയിൽ ആയിരുന്നു പെണ്ണുങ്ങൾ എല്ലാവരും മിസ്സിനെ നോക്കിയത്. അപ്പോഴും അവർ ആ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല.

ദിവ്യ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു, “റീനു മാത്രമല്ല, ഞങ്ങൾ ബാക്കി ഉള്ളവരും ഉണ്ടാകും. അപ്പ്രൂവ് ആക്കി തന്നാൽ മതി, മിസ്സ്.” അത് കേട്ടതും ചിരിച്ച് കൊണ്ട് സ്മിത മിസ്സ് അവരുടെ ചർച്ചയിൽ കൂടി. “അപ്പ്രൂവ് ആകണമെങ്കിൽ രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യണം; ഏറ്റവും ആദ്യം നല്ല സെക്സി കോസ്റ്റ്യൂംസ് സെലക്ട് ചെയ്യ്, പറ്റുമെങ്കിൽ സ്പെഷ്യൽ ആയി തൈപ്പിക്ക്. പിന്നെ അടിപൊളി ഡാൻസ് കൊറിയോഗ്രാഫ് ചെയ്യ്. വല്ലാതെ വൾഗർ ആകരുത് എന്നാൽ സെക്സി ആവുകയും വേണം. ഇത് രണ്ടും സെറ്റ് ചെയ്‌താൽ ബാക്കി കാര്യം ഞാൻ ഡീൽ ചെയ്തോളാം.”

 “അത്രയ്‌ ഒള്ളു? എങ്കിൽ ഡ്രെസ്സിന്റെ കാര്യം ഇപ്പൊ ശെരി ആക്കി തരാം.” ദിവ്യ അത് പറഞ്ഞു ഫോൺ എടുത്ത് എന്തൊക്കെയോ ടൈപ്പ് ചെയ്തു എന്നിട്ട് കുറച്ച് ഫോട്ടോസ് കാണിച്ച് കൊടുത്തു. മിക്കതും സ്ലീവ്‌ലെസ് സ്പെഗറ്റി സ്ട്രാപ്പ് ടൈപ്പ് ബ്ലൗസും സ്കർട്ടും ആയിരുന്നു. അതെല്ലാം വളരെ എക്സ്പോസിങ് ആണെന്ന് പറഞ്ഞു സ്മിത മിസ് തള്ളി. അവസാനം ഒരു കോസ്റ്റ്യൂം ദിവ്യ കാണിച്ചു, സാരി ടൈപ്പ് ലോ കട്ട് ഫുൾ സ്ലീവ് ബ്ലൗസും അതെ നിറത്തിൽ ഉള്ള പാവാടയും ആയിരുന്നു അത്. അത് സ്മിത മിസ്സ് അംഗീകരിച്ചു. കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഐശ്വര്യ തനിക്ക് ഒരു തുണിക്കട അറിയാമെന്നും അവിടെ ഇതുപോലെ ഉള്ള ഡ്രസ്സ് വിശ്വസിച്ച് തയ്യിക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ കോസ്റ്റ്യൂം അവർ അപ്പോൾ തന്നെ ഉറപ്പിച്ചു. 

അടുത്തത് നല്ല പാട്ടും അതിന് പറ്റിയ ഡാൻസും ആണ്. റീനു വിഷ്ണുവിനെ വിളിച്ചു, തന്റെ പൊക്കിൾ റാണി വിളിച്ചപ്പോൾ തന്നെ അവൻ അടുത്തെത്തി. അവനോട് ദിവ്യ ആണ് സംസാരിച്ചത്. അവൾ നേരത്തെ തീരുമാനിച്ചത് പോലെ പത്ത് മിനിറ്റ് പരിപാടിക്കായി നാല് ഐറ്റം സോങ് മാഷപ്പ് ചെയ്തു തരാൻ അവനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. കരീന കപൂറിന്റെ ഫെവിക്കോൾ, ബാഹുബലിയിലെ മനോഹരി, ഷാർജ ടു ഷാർജ സിനിമയിലെ പതിനാലാം രാവിന്റെ പിന്നെ പുഷ്പ സിനിമയിലെ ഊ അന്ത വാ മാവ പാട്ടും ആയിരുന്നു അവർ ഉറപ്പിച്ചത്. രണ്ടു ദിവസത്തിനുള്ളിൽ പാട്ട് റെഡി ആക്കാം എന്ന് വിഷ്ണുവും വാക്ക് തന്നു. 

അങ്ങനെ അവർ ഉച്ച കഴിഞ്ഞുള്ള ഫ്രീ പീരിയഡിൽ ഡാൻസ് പ്രാക്ടീസ് ചെയ്തു. എല്ലാവരും അവരവരുടെ രീതിയിൽ കൊറിയോഗ്രാഫി ചെയ്യാൻ കൂടി, ദിവ്യ കൂടുതൽ സെക്സി ആയുള്ള ചുവടുകൾ ചെയ്തു കാണിച്ചപ്പോൾ റീനുവും സ്മിത മിസ്സും ആണ് അതെല്ലാം നിഷ്കരുണം തിരസ്ക്കരിച്ചു. അവളുടെ രീതിയിൽ ഡാൻസ് ചെയ്‌താൽ ചിലപ്പോൾ ഡിസ്സ്മിസ്സൽ തന്നെ കിട്ടിയെന്നു വരും എന്ന് അവർക്കെല്ലാവർക്കും അറിയാം. സ്മിത മിസ്സും ഡാൻസ് കൊറിയോഗ്രാഫ് ചെയ്യാൻ സഹായിച്ചു.

അങ്ങനെ ഒരു ശനിയാഴ്ച്ച എത്തി, അന്നാണ് ഡാൻസിനുള്ള കോസ്റ്റ്യൂം തൈപ്പിക്കുന്നതിനു ക്ലാസ്സ്‌മേറ്റ് ഐശ്വര്യ പറഞ്ഞ ടെക്സ്റ്റൈൽ ഷോപ്പിൽ വരാൻ പറഞ്ഞു ഉറപ്പിച്ചത്. രാവിലെ തന്നെ കുളിയും ഭക്ഷണവും കഴിഞ്ഞു മേരിയുടെ സ്കൂട്ടറിന്റെ താക്കോൽ എടുത്ത് റീനു ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ആണ് തോമസ് ചോദിച്ചത്,

“എങ്ങോട്ടാ രാവിലെ തന്നെ?”

“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ, അപ്പ; ഇന്ന് ഡാൻസിനുള്ള ഡ്രസ്സ് എടുക്കാൻ ടൗണിൽ പോകണം എന്ന്…” എന്നത്തേയും പോലെ കുസൃതി ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.

“എങ്കിലേ, മോള് താക്കോൽ അവിടെ വച്ചിട്ട് ബസ്സിന് പോ… ഇനി ലൈസൻസ് എടുക്കാതെ നിന്നെ ഇനി സ്കൂട്ടറിൽ തൊടീക്കില്ല.”

“അമ്മ…” അത്രയും നേരം ഉണ്ടായിരുന്ന അവളുടെ മുഖം മങ്ങി എന്നിട്ട് അടുത്ത് നിന്ന തന്റെ അമ്മയെ വിളിച്ചു. തോമസ് പറഞ്ഞതിലും കാര്യം ഉള്ളതിനാൽ മേരിയും അനുകൂലിക്കാൻ നിന്നില്ല.

“അല്ലേലും അപ്പ പറഞ്ഞതിലും കാര്യം ഇല്ലേ? എത്ര നാളായി നിന്നോട് ലൈസൻസ് എടുക്കാൻ പറയുന്നു.” മേരി തോമസിനെ അനുകൂലിച്ച്.

“ഹമ്മ്… എങ്കിൽ എന്നെ ടൗണിൽ എങ്കിലും ഒന്ന് ഇറക്കിവിടു…” ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.

“നീ ബസിനു പോകാനേ… ഞാൻ വേറെ വഴിക്കാണ്, ഇത് കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങണം.” താൻ കുടിച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന ചായ കാണിച്ച് തോമസ് അവളോട് പറഞ്ഞു. വേറെ വഴി ഇല്ലാതെ അവൾ ബസ്സിന്‌ പോകാൻ ഇറങ്ങി സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു. ഈ സമയം മേരി തോമസിനോട് ചോദിച്ചു, “ഇന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് മുന്നേ ബാങ്കിൽ ചെന്നാൽ മതിയെന്ന് ഇന്നലെ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ മോളുടെ കൂടെ പോകാത്തെ?” 

വഷളൻ ചിരിയോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു, “അവൾ പോയിട്ട് വേണം എനിക്ക് നിന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടാൻ…” അതും പറഞ്ഞു മേരിയെ പൊക്കിയെടുത്ത് ബെഡ്റൂമിലേക്ക് അയാൾ കൊണ്ടുപോയി എടുത്ത് ഒരു ഇടീൽ ഇട്ടു.

“എന്താ മനുഷ്യ ഈ കാണിക്കുന്നേ?” അത്ര രസം ഇല്ലാതെ മേരി അയാളോട് ചോദിച്ചു, 

“കാണിക്കാൻ പോകുവല്ലേ…” എന്ന് പറഞ്ഞു അവളുടെ മുകളിൽ ആയി കൈകുത്തി ഇരുന്നു ആ വയറിനെ മറയ്ക്കുന്ന സാരീ മാറ്റി ആ കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിളിൽ മുഖം അമർത്തി ചുംബിച്ചു.

 തന്റെ ശരീരത്തിലെ ആ പ്രേത്യേക ഭാഗത്തു തോമസിന്റെ ചുണ്ടുകൾ അമര്ന്നപ്പോള് സുഖം കൊണ്ട് അവൾ ശിൽക്കാര ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി. എത്ര തവണ തന്റെ പൊക്കിൾ തോമസ് രുചിച്ചിട്ടുണ്ട്, എങ്കിലും ഒരിക്കലും മടുപ്പിക്കാത്ത സുഖമാണ് തോമസിന്റെ നാവ് നൽകുന്നത്. അയാളുടെ അരമുള്ള നാവ് മേരിയുടെ ആഴമുള്ള പൊക്കിളിൽ സുഖത്തിന്റെ വൈദ്യുതി പ്രവാഹം നൽകി. ഇടവേളയില്ലാതെ നാവ് ആ പൊക്കിളിൽ കയറി ഇറങ്ങി. 

മേരിയുടെ സുഖം കൊണ്ടുള്ള പുളച്ചിൽ തടയാൻ തോമസ് അരക്കെട്ടിന്റെ ഇരുവശത്തും പിടിച്ച് കിടക്കയിലേക്ക് അമർത്തി. മേരി ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചമർത്തി ശബ്ദം പുറത്ത് വരാതിരിക്കാൻ വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ടെങ്കിലും തോമസിന്റെ ആർത്തിയോടെ ഉള്ള പൊക്കിൾ തീറ്റയിൽ അവസാനം സുഖം കൊണ്ട് അവർ നിലവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. 

അത്രയും ആഴമുള്ള പൊക്കിളിൽ തോമസിന്റെ നാവ് കയറി, ഒരു കുട്ടിക്ക് ഐസ്ക്രീം കിട്ടിയപ്പോൾ ആർത്തിയോടെ നക്കി രുചിക്കുന്നത് പോലെ തനിക്ക് ഒരിക്കലും മടുക്കാത്ത ആ സുന്ദരി പൊക്കിൾ അയാൾ നക്കി രുചിച്ചു. മകൾ വീട്ടിൽ ഇല്ലാത്തതും സമയം കുറെ ഉള്ളത് കൊണ്ടും അയാളുടെ നക്കലിന്റെ ആവേശം സാധാരണയിലും കൂടുതൽ ആയിരുന്നു. സുഖം കൊണ്ട് പുളയുമ്പോഴും കിടന്ന് കൊടുക്കാൻ മാത്രം ആണ് മേരിക്ക് സാധിക്കുമായിരുന്നൊള്ളു. ആ മാംസളമായ പൊക്കിളിൽ ഉമ്മവച്ചും, നക്കിയും, കടിച്ചും മേരിയെ സുഖിപ്പിച്ച് സുഖിപ്പിച്ച് സുഖത്തിന്റെ മൂർച്ചയിൽ എത്തിച്ചു. കിതപ്പോടെ തല ഉയർത്തി നോക്കിയ മേരിയോട് തോമസ് ചോദിച്ചു, “ഒന്നൂടെ നോക്കിയാലോ?” നാണത്തോടെ മേരി സമ്മതം മൂളി.

ഈ സമയം വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ബസ്‌സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്ന റീനു പെട്ടന്ന് എത്താൻ വേണ്ടി അതുവഴി വന്ന ഒരു ഓട്ടോയ്ക്ക് കൈകാട്ടി വിളിച്ചു, പക്ഷെ അതിലെ ഡ്രൈവറിനെ കണ്ട് അവൾ ഞെട്ടി, “നിതിൻ?! നീ?” അത്രയ്ക്ക് അതിശയം ഒന്നും മുഖത്തു വരുത്താതെ നിതിൻ ചോദിച്ചു, “ടൗണിലേക്ക് ആണോ? എങ്കിൽ കേറിക്കോ.”

 അവൾ ഓട്ടോയുടെ പിറകിൽ ചാടി കയറി. പിറകിലിരുന്ന് റീനു ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങി, “നീ ഓട്ടോ ഓടിച്ച് നടക്കുവാണെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. എങ്കിൽ ഇനി മുതൽ പുറത്ത് പോകുമ്പോൾ നിന്നെ വിളിച്ചാൽ മതിയല്ലോ.”

“കുഴപ്പം ഇല്ല, അവധി ദിവസം മാത്രം ഉണ്ടാകുവോള്ളൂട്ടോ.” അവൻ പറഞ്ഞു, 

“എന്താടാ ഇങ്ങനെ ജോലി ചെയ്തു നടക്കുന്നത്? സ്വന്തം കാലിൽ നിക്കാൻ ആണോ അതോ വീട്ടിൽ ഫിനാൻഷ്യൽ ആയി പ്രശ്നത്തിൽ ആണോ?” അവൾക്ക് കൂടുതൽ ചികഞ്ഞറിയാൻ താൽപ്പര്യം ആയി.

“അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ വലിയ കടബാധ്യതത ഇല്ല പക്ഷെ വീട്ട് ചിലവ് കൊണ്ടുപോകാൻ ഇച്ചിരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.” അവൻ താല്പര്യം ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു. 

“എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കിൽ പറ, ഹെല്പ് ചെയ്യാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ ചെയ്യാം.” അവൾ വാചാലയായി. 

“അത്ര പ്രശ്നം ഒന്നും ഇല്ല, റീനു. നീ അങ്ങനെ കൺസേൺ ആകേണ്ട.” അവൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ ശ്രമിച്ചു. 

“ഒരു നോർമൽ മലയാളി ഫാമിലിയിൽ ഒരു കോളേജ് സ്റ്റുഡന്റ് ജോലി ചെയ്തു നടക്കണമെങ്കിൽ ഉറപ്പായും എന്തെങ്കിലും ഫിനാൻഷ്യൽ ആയി ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാകണം. നീ അറ്റ്ലീസ്റ്റ് പ്രശ്നം എന്താണെന്ന് പറ.” റീനു വിട്ടില്ല. 

മനസ്സില്ല മനസ്സോടെ നിതിൻ പറഞ്ഞു, “എന്റെ അച്ഛന് പണ്ട് ഒരു കമ്പനിയുടെ ഗോഡൗണിൽ ആയിരുന്നു ജോലി. ഒരു ആക്‌സിഡന്റിൽ കാലിനു ഇഞ്ചുറി പറ്റി. കമ്പനി ആശുപത്രി ചിലവെല്ലാം നോക്കി, പക്ഷെ കാലിന് പഴയ ബലം തിരിച്ച് വന്നില്ല അത് കാരണം ആ ജോലി പോയി. ഇപ്പൊ ഓട്ടോ ഓടിക്കുന്നു. അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും അത്ര വിദ്യാഭ്യാസം ഇല്ല അതുകൊണ്ട് വേറെ ഇരുന്ന് ചെയ്യാവുന്ന ജോലിയൊന്നും കിട്ടിയില്ല. ആകെ ചിലവ് കൂടുതൽ വരുന്നത് അച്ഛന്റെ ന്യൂറോ മരുന്ന് കാരണം ആണ് പിന്നെ മൂന്ന് മാസം കൂടുമ്പോൾ ചെക്കപ്പ് ഉണ്ട്. പൈസയുടെ കാര്യത്തിൽ ടൈറ്റ് ആണ്. അത്രേ ഒള്ളു. വിചാരിക്കുന്ന രീതിയിൽ കഷ്ടപ്പാട് ഇല്ല.” 

തന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ പറയാൻ അവനു അതികം താല്പര്യം ഇല്ല എന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി, അവൾ നിശബ്ദയായി. പക്ഷെ അവൻ തന്നെ അവളോട് സംസാരിച്ചു, “ടൗണിൽ എന്താ പരിപാടി?”

 “ങേ?” 

“ടൗണിൽ എന്താ പരിപാടി എന്ന്.” അവൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു. 

“അതോ… അത് ഈ വരുന്ന ആർട്സ് ഡേയ്ക്ക് ഞങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങൾ ഡാൻസിനുള്ള ഡ്രസ്സ് തൈപ്പിക്കാൻ ആണ്.” അവൾ പറഞ്ഞു. 

“ഓ…” ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം അവൻ ചെയ്തു. 

“നിങ്ങൾ ആണുങ്ങൾ അന്ന് എന്തെങ്കിലും പരിപാടി ചെയ്യാൻ പ്ലാൻ ഉണ്ടോ?” അവൾ എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കണമല്ലോ എന്നത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. 

“അന്ന് ഞാൻ ഉണ്ടാകില്ലാടി. അറ്റന്റൻസ് ഉണ്ടാകില്ലല്ലോ അന്ന് ഓട്ടത്തിന് പോയാൽ ഒരു 500 എങ്കിലും കിട്ടും.” അവൾക്ക് വീണ്ടും മനസ്സിൽ ഒരു വിങ്ങൽ ആയി. തന്നെപോലെ എല്ലാവരും പണമുള്ള വീട്ടിൽ ജനിച്ചവരല്ലല്ലോ, എല്ലാവര്ക്കും ചോദിച്ചാൽ കീശയിൽ പണം തിരുകി സന്തോഷിപ്പിക്കുന്ന അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലെന്നു ഉള്ള സത്യം അവളെ വീണ്ടും ഭൂമിയിലേക്ക് എത്തിച്ചു. വൈകാതെ തന്നെ അവൾ പറഞ്ഞ കടയുടെ മുന്നിൽ അവൻ അവളെ ഇറക്കി. 

“എത്ര ആയി?” അവൾ ചോദിച്ചു, 

“അമ്പത്.” നൂറിന്റെ ഒരു നോട്ട് കൊടുത്തിട്ട് അവൾ പറഞ്ഞു, “ബാക്കി വച്ചോ.” 

“വേണ്ട…!” അവൻ പറഞ്ഞു എന്നിട്ട് പോക്കറ്റിൽ നിന്നും അമ്പത്തിന്റെ നോട്ട് കൊടുത്തിട്ട് പറഞ്ഞു, 

“സഹായിച്ചില്ലേലും അനാവശ്യമായി സിമ്പതി കാണിക്കരുത്. നീ നല്ല ഉദ്ദേശത്തോടെ ആണ് അത് പറഞ്ഞത് എന്ന് മനസിലായി. പക്ഷെ അങ്ങനെ ചെയ്‌താൽ ഞാൻ ഈ ചെയ്യുന്ന ജോലിക്ക് വില ഇല്ലാതെ ആകും.” അവൾക്ക് ഒന്നും മിണ്ടാൻ പറ്റാത്ത പോലെ ആയി. 

“സോറി.” അവൾ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു. 

“കുഴപ്പം ഇല്ല. വിഷമിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞതല്ല. എല്ലാവര്ക്കും സിമ്പതി ഇഷ്ട്ടം അല്ല എന്ന് മനസ്സിലാക്കിപ്പിക്കാൻ ആണ്.”

അവൾ വേറൊന്നും പറയാൻ ആകാതെ ബാക്കി കാശ് വാങ്ങി കടയിലേക്ക് കയറി പോയി. കടയിൽ കയറിയ റീനു തന്റെ കൂട്ടുകാരികൾ ഒരു വശത്ത് കൂട്ടം ആയി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു, അവിടേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ഡ്രെസ്സിനുള്ള തുണി എടുക്കുന്നതിന്റെ തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു എല്ലാവരും. പല തരത്തിലും നിറത്തിലും ഉള്ള ഒറ്റത്തുണികൾ വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. റീനുവും കൂടി ആ ചർച്ചയിൽ കൂടി. അവസാനം കറുത്ത തുണിയിൽ സിൽവർ എംബ്രോയിഡറി ബോർഡർ ഉള്ള ഡിസൈൻ തിരഞ്ഞെടുത്തു. 

കടയിൽ തന്നെയുള്ള രണ്ടു ചേച്ചിമാർ എല്ലാവരുടെയും ബ്ലൗസിനും പാവാടയ്ക്കും ഉള്ള അളവുകൾ എടുത്തു. അവസാന നിമിഷം ദിവ്യ ഇടപെട്ടു ബ്ലൗസ് ഷോർട് സ്ലീവ് ബാക്ക്ലെസ്സ് ആക്കി. അഞ്ചു ദിവസത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ എല്ലാം തൈച്ച് തരാം എന്നും വാക്ക് കൊടുത്തു. അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ആർട്സ് ഡേയുടെ തലേന്ന് കോസ്റ്റ്യൂം ഇട്ട് സ്ക്രീനിംഗ് ചെയ്യാം എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു. അങ്ങനെ കാശും കൊടുത്ത് വരും ദിവസങ്ങളിൽ അവർ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. 

അങ്ങനെ അഞ്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞു, ഡ്രസ്സ് കിട്ടി, വീട്ടിൽ വന്നു അതിട്ടപ്പോൾ ആണ് ദിവ്യ നല്ല പണിയാണ് തന്നിരിക്കുന്നത് എന്ന് റീനുവിന് മനസിലായത്. ബ്ലൗസിന്റെ പിറകിൽ  വെറും വള്ളിയുടെ മറവ് മാത്രം ഒള്ളു. സ്ലീവ് കക്ഷം കഷ്ടിച്ച് മറയ്ക്കുന്നതെ ഒള്ളു. ഭാഗ്യത്തിന് നെഞ്ചിന്റെ ഭാഗത്തു പാഡിങ് ഉണ്ട്, അതുകൊണ്ട് ഡാൻസ് ചെയ്യുമ്പോൾ ഒന്നും പുറത്ത് വരില്ല. ഇതെല്ലാം റീനു സ്മിത മിസ്സിന് ഫോട്ടോ ആയി അയച്ച് കൊടുത്തു. വരുന്നിടത്ത് വച്ച് കാണാം എന്ന രീതിയിലുള്ള ഉത്തരം ആണ് മിസ്സിന്റെ അടുക്കൽ നിന്നും വന്നത്. 

അങ്ങനെ ആർട്സ് ഡേയുടെ തലേന്ന് ഉച്ച കഴിഞ്ഞു സെമിനാർ ഹാളിൽ വച്ചാണ് അവരുടെ ഡിപ്പാർട്മെന്റിന്റെ സ്ക്രീനിംഗ്. സെമിനാർ ഹാളിൽ ആകെ രണ്ടു വാതിലുകളാണ് ഉള്ളത് അതിൽ ഒന്ന് അകത്ത് നിന്നും കുറ്റിയിട്ടിരിക്കുവാണ് മറ്റേ വാതിൽ വഴി ആണ് ആളുകൾ കയറുന്നതും ഇറങ്ങുന്നതും. ജനലുകൾ ഇല്ല, അതിനാൽ വാതിൽ അടച്ചാൽ ഉള്ളിൽ എന്താണ് നടക്കുന്നത് എന്ന് ആർക്കും അറിയുവാൻ കഴിയില്ല. ഇതറിഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് ആ മുറി തന്നെ സ്മിത മിസ്സ് നേരത്തെ ബുക്ക് ചെയ്തത്.

 ഉച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ റീനുവും സംഘവും ഡാൻസിനുള്ള വേഷം ധരിച്ച് ആ മുറിക്കുള്ളിൽ ഇരുന്നു. പ്രിൻസിപ്പലും സ്മിത മിസ്സും ഒരുമിച്ചാണ് വന്നത്. പ്രിൻസിപ്പലിനെ കണ്ടതും ബാക്കി കുട്ടികൾക്ക് അൽപ്പം പേടി ആയി. പക്ഷെ റീനുവും ദിവ്യയും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ ഗുഡ് ആഫ്റ്റർനൂൺ പറഞ്ഞു. 

പ്രിൻസിപ്പൽ പറഞ്ഞു, “സ്മിത മിസ്സ് പറഞ്ഞത് നിങ്ങൾ ഒരു ബോൾഡ് ആയ ഡാൻസ് ചെയ്യാൻ ആണ് പോകുന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇത്രേം ബോൾഡ് ആകുമെന്ന് പറഞ്ഞില്ല.” എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ പേടി കൂടി. ഇത്രേം ചെയ്തിട്ട് അവസാനം ഒന്നും നടക്കില്ലേ എന്ന് തോന്നി.

 പ്രിനിസിപ്പാൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു, “കുഴപ്പം ഇല്ല, എനിക്ക് ഈ ഡ്രസ്സ് ഓക്കേ ആണ്. പക്ഷെ വർഗീസ് സാർ (ഇവരുടെ ഡിപ്പാർട്മെന്റിന്റെ എച്.ഒ.ഡി) അപ്പ്രൂവ് ചെയ്യില്ലെന്ന് ഉറപ്പാണ്. പേടിക്കണ്ട, സ്മിത മിസ്സ് പറഞ്ഞിട്ട് ആണ് ഞാൻ വന്നത്. വർഗീസ് സാറിനെ കൊണ്ട് ഇത് സമ്മതിപ്പിക്കുന്ന കാര്യം ഞാൻ നോക്കാം. നിങ്ങൾ പെർഫോം ചെയ്ത കാണിച്ചാൽ മതി. ഇതിനായി കുറെ ഹാർഡ്‌വർക്ക് ചെയ്‌തെന്ന് മിസ്സ് പറഞ്ഞു.” 

“താങ്ക് യു, സർ.” പെൺകുട്ടികൾ എല്ലാവരും പ്രിൻസിപ്പാലിനോട് നന്ദി പറഞ്ഞു, 

“അപ്പ്രൂവ് ആക്കി തന്നതിന് ശേഷം മതി ഈ താങ്ക്സ്.” പ്രിൻസിപ്പൽ തിരിച്ച് പറഞ്ഞു. 

അവരുടെ സംസാരത്തിന്റെ ഇടയിൽ ആണ് എച്.ഒ.ഡി വർഗീസ് സെമിനാർ ഹാളിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് വന്നത്. കയറി വന്നപ്പോൾ തന്നെ കണ്ടത് വയറും, പൊക്കിളും, പുറവും കാണിക്കുന്ന വസ്ത്രം ധരിച്ച പെൺകുട്ടികളെ ആണ്. “വാട്ട് ഈസ് ദിസ്? എന്താണ് സർ ഇവിടെ നടക്കുന്നത്?” 

വർഗീസ് സർ ക്ഷുഭിതൻ ആയി എന്നിട്ട് പ്രിസിപ്പൽ കൃഷ്ണകുമാർ സാറിനോടായി ചോദിച്ചു. 

“സർ, ആർട്സ് ഡേയ്ക്ക് കുട്ടികൾ ഒരു ഡാൻസ് പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് അതിന്…” 

സ്മിത മിസ്സ് അവർക്കായി വക്കാലത്ത് പറയുന്നതിന്റെ ഇടയിലേക്ക് വർഗീസ് സർ കയറി ചോദിച്ചു, 

“അതിനു ഇതുപോലത്തെ വൾഗർ ഡ്രസ്സ് ഇട്ട് ആണോ ഡാൻസ്?” 

വർഗീസ് സാറിന്റെ കോപം കണ്ടു പ്രിൻസിപ്പൽ ഇടപെട്ടു. “വർഗീസ് സർ ഒന്ന് അടങ്ങു. ഇവർക്ക് എന്താ പറയാൻ ഉള്ളത് എന്ന് കേൾക്ക്.”

“എന്ത് കേൾക്കാൻ ആണ് സർ? ഇതുപോലുള്ള വേഷം കെട്ടി മാത്രം ആണോ ഇവർക്ക് ഡാൻസ് ചെയ്യാൻ പറ്റു? ഇതൊക്കെ നമ്മുടെ കൽച്ചറിന് പറ്റിയത് ആണോ? നാണം ഉണ്ടോ നിങ്ങൾക്കൊക്കെ? സൊ ഷേംലെസ്സ്…” വർഗീസ് സർ ഒന്നിനും അടുക്കുകയില്ല എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ പ്രിൻസിപ്പൽ തന്നെ മുൻകൈ എടുത്തു. 

“എന്റെ വർഗീസ് സാറെ നിങ്ങൾ ഒന്ന് അടങ്ങ്. കാലം മാറി, കോവിഡ് കഴിഞ്ഞു ആളുകളുടെ ചിന്തകൾ ഒക്കെ മാറി, സർ. ഇപ്പോഴത്തെ പിള്ളേർ ഡ്രസ്സിങ്ങിൽ വളരെ ലിബറൽ ആണ്. സർ. സർ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടോ ഇവരുടെ ഒക്കെ സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ ഇതുപോലുള്ള ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഇട്ടു കാണിക്കുന്നത് കോമൺ ആയി വരുകയാണ്. പോരാതെ ഇതൊക്കെ വളരെ പോസിറ്റീവ് ആയി ആണ് ഇപ്പോഴത്തെ ജനറേഷൻ എടുക്കുന്നത്.” പ്രിസിപ്പൽ അവരെ അനുകൂലിച്ചു. 

“സർ, ഞാൻ ഒന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ?” സ്മിത മിസ് ഇടയ്ക്ക് കയറി. “ഞാൻ ഡൽഹിയിൽ ആയിരുന്നു. ഇവിടത്തെ പോലെ ആയിരുന്നില്ല, അവിടെ എല്ലാവരും ഡ്രസിങ് കാര്യത്തിൽ വളരെ ലിബറൽ ആണ്, ഐ മീൻ, ടീച്ചേർസ് സ്റ്റുഡന്റ്സ് എല്ലാവരും സ്കിൻ കാണിച്ചായിരുന്നു. കോളേജിൽ വന്നിരുന്നത്.” 

“അത് ഡൽഹി, ഇത് കേരളം ആണ്. ഇവിടെ ഒരു കൾച്ചർ ഉണ്ട്.” വർഗീസ് സർ തുറന്ന് പറഞ്ഞു, 

“സർ, അവിടെ കൾച്ചർ ഇല്ലെന്നല്ല. അവിടെ ഞങ്ങൾ എന്ത് ഡ്രസ്സ് ഇട്ടാലും മാനം ആയി ആണ് എന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സ്, കൊളീഗ്സ് ആൻഡ് ടീച്ചേഴ്സ് നോക്കുകയൊള്ളു. ആരും ഞങ്ങളെ സ്ലട്ഷെയിം ചെയ്യാറില്ല. പോരാതെ ഏതെങ്കിലും ഫങ്ക്ഷൻസ് വന്നാൽ നല്ലപോലെ സെക്സി ആയി ഡ്രസ്സ് ചെയ്തായിരിക്കും വരുക. അതൊന്നും പ്രശ്നം ആയി ആരും കാണാറില്ല. ആൻഡ്, ഇതെല്ലാം അവിടെ ആളുകളുടെ മനസ്സിൽ ആയി കഴിഞ്ഞു. ഇപ്പോഴും ഇവിടുത്തെ ആളുകൾ പെണ്ണിന്റെ സാരീ ചെറുതായി മാറിയാൽ എന്തൊക്കെ കമന്റ്സ് ആണ് പറയുന്നത്. ടീച്ചേർസ് എന്ന നിലയിൽ നമ്മൾ വേണ്ടേ ഫ്യുച്ചർ ജനെറേഷന് നല്ല കാര്യങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കേണ്ടത്. നമുക്ക് എന്ത് ഡ്രസ്സ് ഇടണം എന്ന ഫ്രീഡം ഇല്ലേ? ഒരു കോളേജ് പരിപാടിക്ക് സ്കിൻ റിവീൽ ചെയ്യുന്ന ഡ്രസ്സ് അല്ലെ, അല്ലാതെ ഫ്യുണറലിനോ, റിലീജിയസ് ആയ പരിപാടിക്ക് അല്ലല്ലോ? പിന്നെ ഇതുപോലത്തെ ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഇട്ട് ഇൻസ്റ്റാഗ്രാമിൽ പോസ്റ്റ് ചെയുന്നത് വളരെ കോമൺ ആണ്. ഇത് കൊണ്ട് ഒരു പ്രശ്നവും വരാൻ പോകുന്നില്ല. ഞാൻ പ്രോമിസ് ചെയ്യുന്നു.”

“ഇതൊന്നും ശെരി ആവില്ല.” വർഗീസ് സർ എല്ലാ രീതിയിലും എതിർക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അങ്ങനെ കുറെ നേരം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പല രീതിയിൽ ഉള്ള ന്യായീകരണങ്ങൾക്ക് ഒടുവിൽ പ്രിസിപ്പൽ പറഞ്ഞു, “എന്തായാലും സർ ഒന്ന് കണ്ടു നോക്ക്. ഡ്രെസ്സിന്റെ കാര്യം പിന്നെ നോക്കാം.” 

കുറെ നേരത്തെ സംസാരത്തിനൊടുവിൽ വർഗീസ് സർ ഒന്ന് അയഞ്ഞു. ഒന്ന് കണ്ടു നോക്കുന്നതിൽ തെറ്റ് കണ്ടില്ല. അയാൾ അതിന് സമ്മതം മൂളി. ഡാൻസ് ചെയ്യാൻ സമ്മതം കിട്ടിയപ്പോൾ സ്മിത അവരെ അടുത്ത് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു, “വർഗീസ് സർ കണ്ട് നോക്കാം എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു, ഇനി എല്ലാം നിങ്ങളുടെ കൈയ്യിൽ ആണ്. നല്ലപോലെ എക്സ്പ്രെഷൻ ഇട്ട് ഡാൻസ് ചെയ്യ്. സർ നിങ്ങളുടെ ഡാൻസ് കണ്ടു സെഡ്യൂസ്ഡ് ആകണം.” 

അവർ രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് അണിനിരന്നു നിന്നു. ബ്ലൂടൂത്ത് സ്‌പീക്കറിൽ ആദ്യം വന്നത് ഫെവിക്കോൾ സെ എന്ന പാട്ട് ആയിരുന്നു. പാട്ട് തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും റീനു അതിൽ ലയിച്ചു, അവളുടെ മുഖത്തെ ടെൻഷൻ മാറി രതിഭാവങ്ങൾ നിറഞ്ഞാടി. ആ പാട്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ “ഉഫ്…” എന്ന് ഭാഗത്തിൽ അവൾ കണ്ണുകൾ പാതി അടച്ച് ലിപ് സിങ്ക് ചെയ്തു. അത് ഏതൊരാണിന്റെയും കണ്ണുകൾ വിടർത്തുന്നത് ആയിരുന്നു. 

അത്രയ്ക്കും കാമാതുരമായ നോട്ടം. കണ്ടു നിന്ന കൃഷ്ണകുമാർ സാറിനും വർഗീസ് സാറിനും അതെ വികാരങ്ങൾ ഉണ്ടായി. പക്ഷെ വർഗീസ് സർ അത് മറച്ച് വക്കാൻ വളരെ കഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. ആ പാട്ടിലെ മെയിൻ സ്റ്റെപ് തന്നെ ആണ് അവർ അവിടെ കളിച്ചത്. അതിൽ അവളുടെ പൊക്കിൾ മടങ്ങുകയും കുലുങ്ങുകയും ചെയ്തു. മുന്നിൽ ഇരുന്ന ആ മധ്യവസ്‌ക്കർക്ക് അവളുടെ ആ സുന്ദരമാർന്ന പൊക്കിളിലിന്റെ ചലനങ്ങൾ നോക്കാതിരിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല, എന്തിനു അടുത്ത് ഇരുന്ന പെണ്ണായ സ്മിത മിസ്സിനും അവളുടെ പൊക്കിളിൽ കാഴ്ച്ച പതിഞ്ഞു. 

സ്മിത മിസ്സിന്റെ നിർദേശത്താൽ റീനുവും കൂട്ടരും പരമാവധി അരക്കെട്ടും നെഞ്ചും അനക്കി ഡാൻസ് ചെയ്തു. ഏഴു പേരാണ് ഡാൻസ് ചെയ്യുന്നത് പക്ഷെ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന മൂന്ന് പേരുടെയും കണ്ണുകൾ റീനുവിലാണ്. അവളുടെ പതുപതുത്ത വയറിന്റെ ഭംഗിയും ചലനങ്ങളും അവർ കൺചിമ്മാതെ കണ്ടു. ആ പാട്ട് തീർന്നപ്പോൾ അപ്പോൾ തന്നെ മനോഹരി എന്ന പട്ടു വന്നു. 

ഇതിൽ അതികം ചടുലമായ ചുവടുകൾ ഇല്ല. റീനുവിനെ നടുക്ക് നിർത്തി ബാക്കി ആറുപേരും അവളുടെ ചുറ്റും കറങ്ങി ട്രഡീഷണൽ രീതിയിലുള്ള ചുവടു വച്ച് നൃത്തം ചെയ്തു. റീനുവും ലാസ്യ ഭാവത്തിൽ കൈകൾ കൊണ്ട് ആംഗ്യങ്ങളും മുദ്രകളും കാണിച്ചു. ആ പാട്ടിൽ അതികം അരക്കെട്ട് അനക്കി ഉള്ള ചുവടുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. 

പിന്നീട് വന്നത് പുഷ്പ സിനിമയിലെ ഊ അന്ത വാ മാവ ആയിരുന്നു. റീനുവിന്റെ മുഖത്ത് ഇപ്പോൾ കാമം നിറഞ്ഞ ഭാവം ആണ്. കണ്ണുകൾ പാതി അടഞ്ഞു, സിനിമയിലെ പാട്ടിൽ നൃത്തം ചെയ്ത സാമന്തയെക്കാൾ സുന്ദരി ആയിരുന്നു അവൾ. അന്നവൾ കോളേജിൽ വന്നപ്പോൾ കളിച്ച ചുവടുകൾ കുറച്ചുകൂടി സെക്സി ആയി അവർ കളിച്ചു. 

അവസാനത്തെ പാട്ട് ഷാർജ ടു ഷാർജ സിനിമയിലെ പതിനാലാം രാവിന്റെ എന്ന പാട്ട് ആയിരുന്നു. അറബിക് സ്റ്റൈൽ പാട്ടിനു ബെല്ലി ഡാൻസ് ടൈപ്പ് ചുവടുകൾ ആണ് അവർ ആടിയത്. ബെല്ലി ഡാൻസിലെ അരക്കെട്ട് ഇളക്കുന്ന ചുവടുകളിൽ റീനുവിന്റെ പൊക്കിൾ മടങ്ങുകയും വലിയുകയും ചെയുന്നത് കണ്ടു മുന്നിൽ ഇരുന്ന പ്രിൻസിപ്പലിനും എച്.ഒ.ഡിക്കും ശരീരത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വന്നു. 

സ്മിത മിസ്സിനും റീനുവിന്റെ പൊക്കിൾ കണ്ടു വികാരം ഉണ്ടായി. അവളുടെ പാൽ വെള്ള വയറും പൊക്കിളും മിനുസമാർന്ന പുറം ഭാഗവും മൂവരുടെയും കണ്ണുകൾക്ക് വിരുന്നൊരുക്കി. ഏഴു പേര് നൃത്തം ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിലും എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകൾ റീനുവിന്റെ പൊക്കിളിലേക്ക് ആയിരുന്നു. എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു കാന്തിക ശക്തി അവളുടെ പൊക്കിളിനുണ്ടെന്നത് ശെരി വെക്കും പോലെ ആയിരുന്നു അവരുടെ നൃത്തം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എച്.ഒ.ഡിക്കുണ്ടായ മാറ്റം. 

നൃത്തം കഴിഞ്ഞു അൽപ്പം വിയർപ്പിൽ നനഞ്ഞ വയറുമായി അവർ അവരുടെ മറുപടിക്കായി കാത്ത് നിന്നു. പ്രിൻസിപ്പലും സ്മിത മിസ്സും കൈയ്യടിച്ചു എങ്കിലും ഒന്നും വര്ഗീസ് സർ മൗനമായി എന്തോ ആലോചിച്ചു എന്നിട്ട് ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് കുഴപ്പം ഇല്ല. ഐ അപ്പ്രൂവ്…” ഇത് കേട്ട പെൺകുട്ടികൾക്ക് ആവേശവും സന്തോഷവും കൊണ്ട് ആർപ്പ് വിളിച്ചു. 

വര്ഗീസ് സർ അവരെ ശാന്തരാക്കി എന്നിട്ട് സ്മിത മിസ്സിനോടായി ചോദിച്ചു, “ഇതിന്റെ ഉത്തരവാദിത്തം ഞാൻ കൃഷ്ണകുമാർ സാറിനും സ്മിതയ്ക്കും കൈയൊഴിയുവാണ്. മാനേജ്മെന്റിന്റെ ഭാഗത്തു നിന്നും എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം വന്നാൽ സർ ഏറ്റെടുത്തോളണം. പിന്നെ സ്മിത, ഇവർ ഇനി ഇതുപോലെ എന്തെങ്കിലും ഐഡിയ ആയി വന്നാൽ ഞാൻ ആയി തടസ്സം നിൽക്കില്ല പക്ഷെ ഇതിന്റെ വരും വരായ്കകളും ശെരിക്കും ആലോചിച്ച വേണം തീരുമാനം എടുക്കാൻ…” 

“മനസ്സിലായി സർ.” സ്മിത മിസ് വേറൊന്നും പറയാൻ നിന്നില്ല. വര്ഗീസ് സർ ഇറങ്ങി പോയി. പ്രിൻസിപ്പൽ അവരുടെ അടുത്ത് വന്ന് പറഞ്ഞു, “എങ്കിൽ നാളെ കാണാം… ബേസ്റ്റ് ഓഫ് ലക്ക്.” പ്രിൻസിപ്പലും പോയപ്പോൾ ദിവ്യ സ്മിത മിസ്സിനെ നിർത്തി ചോദിച്ചു, “മിസ്സെ, പോകും മുന്നേ ഒരുമിച്ച് ഒരു സെൽഫി എടുക്കാം?” സ്മിത മിസ് സമ്മതം മൂളി, എന്നിട്ട് ദിവ്യ തന്റെ ഫോണിൽ കുറെ ഏറെ ഫോട്ടോസ് എടുത്തു.

ഫോട്ടോ എടുത്തപ്പോൾ റീനുവിന്റെ അടുത്ത് നിന്ന സ്മിത മിസ്സ് അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് അൽപ്പം അമർത്തിയത് അവൾ ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നില്ല എങ്കിലും മിസ്സ് അല്ലെ എന്ന് കരുതി മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാൻ നിന്നില്ല. പക്ഷെ ദിവ്യ അവരുടെ പൊക്കിൾ കാണാത്ത രീതിയിൽ ഒരു ഫോട്ടോ ക്രോപ് ചെയ്ത് സ്റ്റാറ്റസ് ആക്കി, ഒരു ക്യാപ്ഷൻ കൂടെ ഇട്ടു, “coming tomorrow with a bang” അവർ വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും ആ സ്റ്റാറ്റസ് ക്ലാസിലെയും അവളുടെ കോൺടാക്ട് ലിസ്റ്റിൽ ഉള്ള പലരും കണ്ടു. ചിലർ സ്‌ക്രീൻഷോട്ട് എടുത്ത് കോളേജ് ഗ്രൂപുകളിൽ ഇട്ടു. അന്ന് രാത്രിയോട് കൂടി അവരുടെ ഡാൻസിനെ കുറിച്ച് ചർച്ചകൾ പല ഗ്രൂപുകളിൽ ആയി നടന്നു.

അടുത്ത ദിവസം വന്നെത്തി. ഉച്ച കഴിഞ്ഞു ആണ് അവരുടെ പരിപാടി. അതിന് മുന്നേ ഡാൻസും പാട്ടും സ്കിറ്റും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും എല്ലാവര്ക്കും റീനുവിന്റെ ഡാൻസ് കാണാൻ ആയിരുന്നു ആകാംഷ. അതിനായി എല്ലാവരും കണ്ണിൽ എണ്ണയൊഴിച്ചു കാത്തിരുന്നു. അങ്ങനെ റീനുവിന്റെ ഡാൻസിനുള്ള സമയം ആയി, സ്റ്റേജിനു പിറകിൽ ഉള്ള റൂമിൽ എല്ലാവരും വേഷം മാറി പിറകിലൂടെ തന്നെ സ്റ്റേജിൽ കയറി, ഡാൻസ് തുടങ്ങും മുന്നേ അന്നൗൺസ്‌മെന്റ് പറയാൻ ഉള്ള പെണ്ണിനോട് മൈക്ക് ചോദിച്ച് വാങ്ങി ദിവ്യ തന്റെ രീതിയിൽ തന്നെ അന്നൗൻസ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. 

“അടുത്തതായി നിങ്ങൾ എല്ലാവരും ആകാംഷയോടെ കാത്തിരുന്ന പരിപാടി, ഈ കോളേജിൽ വന്നത് മുതൽ തന്റെ സൗന്ദര്യം കൊണ്ടും നൃത്ത ചുവടുകൾ കൊണ്ടും എല്ലാവരുടെയും ആരാധന പാത്രമായ, പൊക്കിൾ കൊണ്ട് ഈ കോളേജിലെ എല്ലാവരുടെയും മാനസിളക്കിയ നമ്മുടെ എല്ലാവരുടെയും പൊക്കിൾ റാണി റീനുവും ടീമും അവതരിപ്പിക്കുന്ന ത്രസിപ്പിക്കുന്ന പൊക്കിൾ ഡാൻസ്…” ഇത് പറഞ്ഞു ദിവ്യ മൈക്ക് തിരികെ കൊടുത്ത് ഡാൻസ് കളിക്കാൻ ഉള്ള പൊസിഷനിൽ നിന്നു.

റീനു അവളെ കലിപ്പിച്ച് നോക്കി. പക്ഷെ അവളെ അതിശയിപ്പിച്ചത് വെളിയിലുള്ള ആളുകളുടെ ആർപ്പ് വിളി ആയിരുന്നു. പക്ഷെ പെട്ടന്ന് തന്നെ കർട്ടൻ പൊങ്ങി, റീനുവിനെയും കൂട്ടരെയും കണ്ടപ്പോൾ എല്ലാവരും ഒരു സെക്കന്റ് നിശബ്ദം ആയത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. പാട്ട് തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ അതിലേക്ക് ലയിച്ചു. കാണികളുടെ എണ്ണം കൂടിയപ്പോൾ ചുവടുകളിലെ ചടുലതയും അരക്കെട്ടിന്റെ ഇളക്കവും കൂടി. 

കാണികളുടെ അവസ്ഥ പറയാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. ആദ്യം ആയി ആണ് ഒരു സുന്ദരിയുടെ പൊക്കിളിന്റെ സൗന്ദര്യം ഇത്രെയും തുറന്ന് കാണുന്നത്. അത്രയും കാണികൾക്ക് പിറകിൽ തുള്ളികളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന വിരുതന്മാർ പോലും തങ്ങളുടെ തുള്ളല് നിർത്തി ആ മനോഹര കാഴച്ച ആർത്തിയോടെ കണ്ടു രസിച്ചു. 

സുന്ദരി പെണ്ണിന്റെ അതിസുന്ദരമാർന്ന പൊക്കിളിന്റെ ചിലർ തങ്ങളുടെ ഫോണിന്റെ ക്യാമെറയിൽ ഒപ്പിയെടുത്തു. പത്ത് മിനുട്ടുള്ള പരിപാടി കണ്ണിമ വെട്ടാതെ ആയിരുന്നു എല്ലാവരും കണ്ടത്. ഡാൻസ് തീർന്നതും അതിയായ ഉച്ചത്തിലുള്ള കരഘോഷം ആയിരുന്നു. അതിനു മുന്നേ നടന്ന പരിപാടികൾക്കൊന്നും ഇല്ലാത്ത കരഘോഷം അവർക്ക് ലഭിച്ചത് റീനുവിനും കൂട്ടർക്കും അതിശയവും സന്തോഷവും നൽകി. 

റൂമിൽ കയറി ഡ്രസ്സ് മാറ്റുന്നതിനിടയിൽ റീനു ദിവ്യയെ പിടിച്ച് മാറ്റി ചോദിച്ചു, “എടി, പട്ടി. എന്ത് വൃത്തികേടാടി നീ മൈക്കിലൂടെ പറഞ്ഞത്? പൊക്കിൾ റാണി? ത്രസിപ്പിക്കുന്ന പൊക്കിൾ ഡാൻസ്? കേട്ടപ്പോൾ എന്റെ തൊലി ഉരിഞ്ഞു പോയി.” ദിവ്യ കൂൾ ആയി പറഞ്ഞു, 

“അതേയ്, ആനയ്ക്ക് അതിന്റെ വലിപ്പം അറിയില്ലെന്ന് പറയാറില്ലേ? അതാ നിന്റെ അവസ്ഥ. നിനക്കറിയില്ല നിന്റെ പൊക്കിളിനു എത്രമാത്രം ഫാൻസ്‌ ഉണ്ടെന്ന്. ലിസ്റ് കേട്ട കയ്യടി ഇല്ലേ? ശെരിക്കും നിനക്ക് മാത്രം ഉള്ളതാ… അതിനു എന്നെ താങ്ക്സ് ആണ് പറയേണ്ടത്.” അവൾ അതും പറഞ്ഞു ഡ്രസ്സ് മാറാൻ തുടങ്ങി. റീനു ഇരുത്തി ആലോചിച്ചു. തന്നെ എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന് അറിയാം പക്ഷെ തന്റെ പൊക്കിളിനു ഇത്രേം ആരാധകർ ഉണ്ടെന്ന സത്യം അവൾ പതിയെ മനസിലാക്കി.

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ തന്റെ ഫോണിലെ ചറപറാ വന്ന നോട്ടിഫിക്കേഷൻ കണ്ടു ഞെട്ടി പോയി റീനു. ഇൻസ്റ്റാഗ്രാമിൽ കുറെ ഫോട്ടോയിൽ തന്നെ ടാഗ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. നോക്കിയപ്പോൾ കൂടെ പഠിക്കുന്ന വിഷ്ണു ആണ് ടാഗ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. അവൻ കഴിഞ്ഞ ദിവസം അവന്റെ ഡി.എസ്.എൽ.ആർ ക്യാമറയിൽ എടുത്ത ഓണാഘോഷത്തിന്റെ ഫോട്ടോസ് എല്ലാം അവന്റെ പ്രൊഫലിൽ അപ്‌ലോഡ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. 8-9 ഫോട്ടോസ് മാത്രമാണ് അവൻ ടാഗ് ചെയ്തത്. അതിൽ കൂടുതൽ ഫോട്ടോസ് എടുക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടതാണ്. കട്ടിലിൽ കിടന്ന് കൊണ്ട് അവൾ ആ ഫോട്ടോസ് എല്ലാം നോക്കി. തന്നെ ടാഗ് ചെയ്ത എല്ലാത്തിനും കൂടുതൽ ലൈക്കും കമെന്റും ഉള്ളതായി കണ്ടു.

കമന്റ് മിക്കതും തന്നെ കുറിച്ച് ആണ്. “സൂപ്പർ” “ഗോർജസ്” “റീനു അടിപൊളി” “റീനു പൊളിച്ചു” എന്നൊക്കെ ആണ് കൂടുതലും. തന്റെ പൊക്കിളിനെ നേരിട്ട് പ്രശംസിക്കാൻ പേടി ഉള്ളത് കൊണ്ടാകാം ആളുകൾ ഇങ്ങനെ അവ്യക്തമായ രീതിയിൽ പ്രശംസിക്കുന്നത്. അത് കഴിഞ്ഞു റീനു തന്റെ രാവിലത്തെ പരിപാടികൾ നടത്തി വെറുതെ ടിവി കണ്ടിരുന്ന സമയത്ത് ആണ് ദിവ്യ വിളിക്കുന്നത്.

“ഹാലോ, പൊക്കിൾ റാണി എന്താണ് പരിപാടി?”

“അയ്യേ, രാവിലെ തന്നെ വൃത്തികേട് പറയുന്നോ?”

“ഹഹ, നീ ദേഷ്യപ്പെടണ്ട, നമ്മുടെ കോളേജിലെ ആണുങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഇന്നലെ നിനക്ക് വന്ന പേരാ ഇപ്പൊ ഞാൻ പറഞ്ഞത്.”

“ശേ… ഇങ്ങനെ ആവുമായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ അതുപോലെ സാരി ഉടുക്കില്ലായിരുന്നു.” വിഷമത്തോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.

“നീ അങ്ങനെ മൂഡോഫ് ആകേണ്ട, ഞാൻ അറിഞ്ഞത് വൃത്തികേടായിട്ടല്ല അവർ ഇതിനെകുറിച്ച് സംസാരിച്ചത് എന്നാണു.” ദിവ്യ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

“ങേ, അപ്പൊ നീ എങ്ങനെയാ അറിഞ്ഞത്?” റീനുവിന് സംശയം ആയി.

“റോബിൻ വഴി, ഇന്നലെ അവര് ആണുങ്ങളുടെ വാട്സാപ്പ് ഗ്രൂപ്പിലെ ചാറ്റ് ഒക്കെ ഞാൻ വായിച്ചു. നീയും, ഞാനും, സ്മിത മിസ്സും ആയിരുന്നു മെയിൻ ചർച്ച വിഷയം. നിനക്ക് ആയിരുന്നു കൂടുതൽ മുൻ‌തൂക്കം.”

“ഹ്മ്… അവരതിൽ എന്തൊക്കെ ചാറ്റ് ചെയ്തു?” റീനുവിന് ആകാംഷയായി.

“എന്താടി, കോംപ്ലിമെൻറ് കേൾക്കാൻ കൊതി ആയോ?” ദിവ്യ കളിയാക്കി ചോദിച്ചു.

“അതല്ലെടി, നമ്മളെ കുറിച്ച് മോശം ആയി എന്തെങ്കിലും അവർ അതിൽ ചാറ്റ് ചെയ്തോ എന്ന് അറിയാനാ…”

“ഹേയ്, അങ്ങനെ മോശം ആയി ഒന്നും കണ്ടില്ല, അതിൽ എല്ലാവരും നിന്റെ പൊക്കിൾ അടിപൊളി ആണ്, സിനിമ നടിമാർക്ക് പോലും ഇതുപോലെ സെക്സി പൊക്കിൾ ഇല്ല എന്നൊക്കെയാ പറഞ്ഞത്. പിന്നെ അക്ഷയ് അതിൽ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞു, നിന്റെ പൊക്കിൾ കണ്ടാൽ ആർക്കായാലും നിന്നോട് പ്രേമം തോന്നി പോകും എന്ന്. ഹഹഹ….” ദിവ്യ അവളെ കളിയാക്കി.

“ഹ്മ്… അവന്റെ ഇന്നലത്തെ നോട്ടം ഞാൻ ശ്രദിച്ചിരുന്നു. എന്റെ പൊക്കിളിൽ നിന്നും അവൻ കണ്ണെടുത്തിട്ടില്ലായിരുന്നു.” അൽപ്പം ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത രീതിയിൽ അവൾ പറഞ്ഞു.

“നീ പേടിക്കണ്ട, പ്രിൻസിപ്പലും, സ്മിത മിസ്സും നിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടെന്ന് ചിലർക്കൊക്കെ മനസ്സിലായിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് കോളേജിൽ വച്ച് നിന്നോട് ആരും നേരിട്ട് പറയുകയോ ചെയ്യുകയോ ഇല്ല.” അവൾ റീനുവിന് ആത്മവിശ്വാസം നൽകി.

“അതെന്തെങ്കിലും ആകട്ടെ, ഇന്നലെ വിഷ്ണു എടുത്ത ഫോട്ടോസ് ഒക്കെ കിട്ടിയോ?” റീനു വിഷയം മാറ്റി.

“എല്ലാം കിട്ടിയില്ല, വേണ്ടവർ അവനോട് മെസ്സേജ് അയക്കാൻ ആണ് പറഞ്ഞത്.”

“അതെന്താ അവനു ക്ലാസ് ഗ്രൂപ്പിൽ ഇട്ടാൽ?” അൽപ്പം അലോസരത്തോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

“ആവോ, കുറെ ഫോട്ടോസ് ഉണ്ടെന്നും, സൈസ് കൂടുതൽ ആണെന്നൊക്കെ ആണ് പറഞ്ഞത്. എന്റെ ഫോട്ടോസ് എല്ലാം ഇന്നലെ തന്നെ അവൻ എനിക്ക് മെയിൽ വഴി അയച്ച് തന്നായിരുന്നു.”

“എങ്കിൽ ഞാൻ അവനെ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ. എനിക്ക് ഇൻസ്റ്റയിൽ ഇടാൻ പറ്റിയ കുറെ പിക്ക്സ് വേണം.”

“വിളിക്കുമ്പോൾ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിക്കണേ, എന്റെ അടുത്ത് അവൻ നല്ല ഒലിപ്പീര് ആയിരുന്നു.”

“ആഹാ, അപ്പൊ നീയും തിരിച്ച് സഹകരിച്ച് കാണുമല്ലോ?” റീനു കളിയാക്കി പറഞ്ഞു.

“ഏയ്… ചെറുതായിട്ട് ഒള്ളു.”

“ഉവ്വ, ഉവ്വ. ശെരി ഞാൻ ഫോട്ടോസ് കിട്ടി കഴിഞ്ഞു വിളിക്കാം.”

റീനു കോൾ കട്ട് ചെയ്തു ഒന്ന് ആലോചിച്ചു. തന്നെ ആണുങ്ങൾക്ക് വലിയ ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന് അറിയാം. അവർക്ക് തന്നോട് പഞ്ചാരയടിക്കാൻ ഇഷ്ടവും ആണ്. എങ്കിൽ താൻ തിരിച്ചും ചെയ്‌താൽ ഇവർ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും? എന്റെ പൊക്കിളിനെ പറ്റി നേരിട്ട് സംസാരിക്കുമോ? അവളുടെ ഉള്ളിലെ ജിജ്ഞാസ കൂടി. എന്നിട്ട് അവൾ വിഷ്ണുവിനെ വിളിച്ചു. ക്ലാസ്സിലെ മുഖ്യ ക്യാമറാമാൻ ആണ് അവൻ. എന്ത് പരിപാടിക്കും അവൻ ഒരു പ്രൊഫഷണൽ കാമറ ആയി വരും. നന്നായി ഫോട്ടോയും എടുക്കും. അവന്റെ അച്ഛനും ചേട്ടനും ഒരു സ്റ്റുഡിയോ നടത്തുണ്ടെന്ന് അറിയാം. മെലിഞ്ഞ ശരീരം ആണ്, നീണ്ട മുഖം. നല്ല ഉയരം പക്ഷെ കണ്ടാൽ അത്ര ആരോഗ്യം ഉണ്ടെന്ന് തോന്നില്ല. അവനുമായി അവൾ കുറെ സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്, അവളോട് അങ്ങനെ ഒലിപ്പീര് ഉണ്ടായിട്ടില്ല. ദിവ്യയെ പോലെ അവൾ തിരിച്ച് സഹകരിക്കാത്തതു കൊണ്ട് ആയിരിക്കും. പക്ഷെ ഇന്ന് അതൊന്ന് മാറ്റിയാലോ എന്നവൾ വിചാരിച്ചു.

“ഹാലോ, എന്താ റീനു?” അവൻ ആണ് ആദ്യം സംസാരിച്ചത്.

“ആ… വിഷ്ണു ഒന്നും ഇല്ല. ഇന്നലെ എടുത്ത ഫോട്ടോസ് ഒക്കെ ഒന്ന് സെന്റ് ചെയാൻ പറയാൻ ആയിരുന്നു.”

“എങ്കിലേ നീ നിന്റെ ഇമെയിൽ ഐഡി ഒന്ന് വാട്സാപ്പ് ചെയ്യ്. അതിൽ ഞാൻ അയച്ച് തരാം.”

“അതെന്താടാ വാട്സാപ്പിൽ നേരിട്ട് അയച്ചാൽ?”

“എടി, വാട്സാപ്പിൽ അയച്ചാൽ ക്ലാരിറ്റി കുറയും, പിന്നെ കുറെ ഫോട്ടോസ് ഉണ്ട്.”

“പിന്നെ എങ്ങനെ ഉണ്ടാകാതിരിക്കും? ഇന്നലെ നീ എന്റെ പുറകെ അല്ലായിരുന്നോ. അവസാനം വേറെ ആളുകൾ വിളിച്ചോണ്ട് പോയപ്പോൾ ആണ് എന്റെ ഫോട്ടോ എടുക്കൽ നീ നിർത്തിയത്.”

“പോടീ അവിടുന്ന് ഞാൻ പൂക്കളത്തിന്റെ ഫോട്ടോസ് എടുക്കുവായിരുന്നു.” അവന്റെ ചമ്മൽ സംസാരത്തിലൂടെ വ്യക്തം ആയിരുന്നു.

“ഉവ്വ, ഉവ്വ. നീ ക്യാമറ എവിടെക്കാ സൂം ചെയ്തത് എന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. എന്നെ അത്ര മണ്ടി ആക്കല്ലേ…”

“അയ്യേ, നീ വിചാരിക്കുന്ന പോലെ ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തില്ല.”

“എടാ, ഞങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് ഒരാണിന്റെ കണ്ണ് ഞങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ എവിടെക്കാ പോകുന്നത് എന്ന് നല്ലപോലെ അറിയാം. പിന്നെ, ഇന്നലെ നിങ്ങൾ അവിടെയൊക്കെ നോക്കിയത് എനിക്ക് വിഷമം ഒന്നും ഇല്ല. കാണിക്കാൻ വേണ്ടി തന്നെ അല്ലെ ഞങ്ങൾ അതെല്ലാം മറയ്ക്കാതെ വന്നത്. അപ്പൊ ഇടയ്ക്കൊക്കെ നോക്കിയാൽ കുഴപ്പം ഇല്ല.”

“എടി, നീ സീരിയസ് ആയി ആണോ പറയുന്നേ? അപ്പൊ ഞങ്ങൾ നോക്കിയാലും കുഴപ്പം ഇല്ല?” അവൻ അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഇടയ്ക്കൊക്കെ നോക്കിക്കോ, അല്ലാതെ ഇന്നലെ നീ നോക്കിയത് പോലെ അവിടെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കരുത്. പിന്നെ എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ വച്ച് നിന്നെ നാണം കെടുത്താതിരിക്കാൻ ആണ് ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്.” അവൾ ഒരു താക്കീത് നൽകി.

“സോറി, ടി. നിനക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാക്കിയല്ലേ?” അവനു വിഷമം ആയി, അവളെ പോലെ ഒരു സുന്ദരിയുടെ അനിഷ്ടം വാങ്ങാൻ അവനു ഒട്ടും താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“എടാ, സത്യം പറ, എന്തിനാ നീ ഇന്നലെ എന്റെ മാത്രം കുറെ ഫോട്ടോ എടുത്തത്?”

“ഡി, എങ്ങനെയാ അത് പറയുക? നീ ഭയങ്കര സുന്ദരി ആണ്. ഞാൻ ഇതുവരെ ഇത്രേം സൗന്ദര്യം ഉള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ കണ്ടിട്ടില്ല. മേക്കപ്പ് ഇല്ലാതെ തന്നെ നിന്നെ കാണുമ്പോൾ സിനിമ നടിമാർ പോലും ഒന്നുമല്ല എന്ന് തോന്നിട്ടുണ്ട്. ഇന്നലെ നീ കസവ് സാരിയിൽ അത്രേം സെക്സി ആയി കണ്ടപ്പോൾ പിന്നെ കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നിയില്ല.” അവൻ സകല ധൈര്യവും എടുത്ത് തന്റെ മനസ്സിൽ ഉള്ളത് പറഞ്ഞു.

“വിഷ്ണു, എനിക്ക് നിന്റെ മനസ്സിൽ ഉള്ളത് എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാകും പക്ഷെ എനിക്ക് ആരോടും കമ്മിറ്റ് ചെയ്യാൻ താല്പര്യം ഇല്ല. എനിക്ക് എന്റേതായ ഇഷ്ട്ടങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഒരു കമ്മിറ്റ്മെന്റിൽ ആയാൽ അതെല്ലാം എനിക്ക് കോമ്പ്രമൈസ് ചെയ്യേണ്ടി വരും. ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ പോകുന്നത് ആണ് നല്ലത്. ദിവ്യയെ പോലെ എല്ലാ ആണുങ്ങളുടെ കൂടെ ഫ്ലിർട്ട് ചെയ്തു നടക്കാൻ ഒന്നും എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടം അല്ലെ എന്നാലും നല്ല ഫ്രണ്ട്‌ലി ആയി പോകാൻ ആണ് ഇഷ്ട്ടം അത് മറ്റുള്ളവർ എങ്ങനെ എടുക്കും എന്ന് അറിയണ്ട. നമുക്കും അതാണ് നല്ലത്, എന്ന് വച്ച് ഇനി മുതൽ എന്നെ അവോയ്ഡ് ചെയുക ഒന്നും വേണ്ട. ഞാൻ ഇതൊന്നും വലിയ കാര്യം ആയി എടുക്കില്ല. എന്നും സംസാരിക്കുന്ന പോലെ ഫ്രണ്ട്‌ലി ആയി തന്നെ എന്നോട് സംസാരിച്ചോ. വേണമെങ്കിൽ അൽപ്പം കൂടി ഓപ്പൺ ആയിക്കോളൂ.”

അവനു വിഷമം ആയി, ഒരു നിമിഷം മൗനം ആയി എന്നിട്ട് അവൻ പറഞ്ഞു “നീ പറഞ്ഞത് ശെരിയാ.”

അവന്റെ വിഷമം മനസ്സിലായ അവൾ അവനെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞു.
“നീ വിഷമിക്കണ്ട, നമ്മുക്ക് ഫ്രണ്ട് ആയി ഇരിക്കാം, ഇപ്പൊ ഉള്ളതിനേക്കാൾ ഫ്രണ്ട്‌ലി ആയി സംസാരിക്കാം, എങ്കിലേ ഈ വിഷമം നിനക്ക് മാറാത്തൊള്ളൂ.”

“ഹ്മ്…” ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്യുക മാത്രം ആണ് അവൻ ചെയ്തത്. ഇത് ഇങ്ങനെ പോയാൽ ശെരി ആകില്ല എന്ന് മനസിലായ റീനു കൂടുതൽ ഫ്രണ്ട്‌ലി ആകാൻ ശ്രമിച്ചു.

“എടാ, എന്തായാലും നീ എന്റെ പൊക്കിളിൽ സൂം ചെയ്തു കുറെ ഫോട്ടോസ് എടുത്തെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. നീ എനിക്ക് അതൊക്കെ ഒന്ന് സെന്റ് ചെയ്യാമോ? നല്ലതാണോ എന്ന് ഞാനും ഒന്ന് നോക്കട്ടെ.”

“എടി, അങ്ങനെ സൂം ഒന്നും ചെയ്തില്ല.” അവൻ വീണ്ടും ഒഴിഞ്ഞു നോക്കി.

“എങ്കിൽ പിന്നെ എന്താ കുഴപ്പം ഞാനും കാണട്ടെ.” അവൾ ശാട്യം പിടിച്ച്.

“എങ്കിൽ നിന്റെ ഇമെയിൽ ഐഡി താ…” വരുന്നത് വരട്ടെ എന്ന രീതിയിൽ അവൻ ചോദിച്ചു.

മെയിൽ ഐഡി പറഞ്ഞു കോൾ കട്ട് ചെയ്തു. പത്ത് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അതിലേക്ക് ഏകദേശം നൂറിന് അടുത്ത് ഫോട്ടോസ് അവൻ സെന്റ് ചെയ്തു കൊടുത്തു. എല്ലാം അവൾ ഉള്ളത് മാത്രം ആണ്. അര മണിക്കൂർ അവൾ അത് നോക്കി. എല്ലാം അവളുടെ പൊക്കിൾ കാണുന്നത് ആയിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും ദിവ്യ അവളെ വിളിച്ചു.

“ഹാലോ, എന്തായി ഫോട്ടോസ് കിട്ടിയോ?”

“കിട്ടി, എല്ലാം അടിപൊളി. ഇപ്പൊ ഏതു ഇൻസ്റ്റയിൽ ഇടും എന്ന് കൺഫ്യൂഷൻ ആണ്.” അവൾ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“എങ്കിൽ നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടം ഉള്ളത് സെന്റ് ചെയ്യ്. അതിൽ നിന്നും ഒരണ്ണം ഞാൻ സെലക്ട് ചെയ്യാം.”

“ശെരി, നീ വാട്സാപ്പ് നോക്ക്.” ഇത് പറഞ്ഞു അവൾ ദിവ്യക്ക് മൂന്ന് ഫോട്ടോസ് അയച്ച് കൊടുത്തു.

ആദ്യത്തേത് അവളുടെ ഒരു മീഡിയം ഷോട്ട് ഫോട്ടോ ആണ്. കസവ് സാരിയിൽ അവൾ ഭിത്തിയിൽ ചാരി നോക്കുന്ന പോസ് ആണ്. സാരി കാരണം പൊക്കിൾ മറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും വയറിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും കാണാം. രണ്ടാമത്തെ ഫോട്ടോ പിറകിൽ നിന്നും എടുത്തത് ആണ്. പിറകിൽ നോക്കി ചിരിച്ച് നിൽക്കുന്ന അവളെ കണ്ടാൽ ആരുടെ ഹൃദയവും ഒന്ന് തുടിക്കും. മൂന്നാമത്തേത് ആണ് ഒരു ക്ലോസ് അപ്പ് ഫോട്ടോ ആണ്, അരയ്ക്ക് മുകളിലേക്ക് മുഴുവനും കാണാം. അവളുടെ ഇടത് വശത്ത് നിന്നും എടുത്തതാണ്. വയറു മുഴുവനും, പൊക്കിളിന്റെ ആഴവും എല്ലാം കാണാം. അവൾ ആരോടോ സംസാരിച്ചപ്പോൾ എടുത്തതാണ്, അതിനാൽ നോട്ടം ക്യാമറയിലേക്ക് അല്ല. എങ്കിലും അവളുടെ ചിരിക്കുന്ന മുഖം കാണാൻ നല്ല ചന്തം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഫോട്ടോസ് എല്ലാം നോക്കി അപ്പോൾ തന്നെ ദിവ്യ മറുപടി പറഞ്ഞു.
“ലിസ്റ് അയച്ചത് ഇട്. പറ്റാവുന്ന എല്ലാവരെയും ടാഗ് ചെയ്യണം.”

“നീ അതെ സെലക്ട് ചെയ്യൂ എന്ന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.”

“പിന്നെ പറ്റുമെങ്കിൽ അത് ഡിപി ആക്ക്.”

“അത് വേണോ?” റീനുവിന് ചെറിയ നിസ്സംഗത തോന്നി.

“വേണം. ഇനി മുതൽ നല്ല സെക്സി ഫോട്ടോസ് മാത്രമേ ഇൻസ്റ്റയിൽ ഇടാവു, കേട്ടല്ലോ?” ദിവ്യ കട്ടായം പറഞ്ഞു.

“കുഴപ്പം ആകുമോ?” റീനുവിന് സംശയം ആയി.

“ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല. അപ്‌ലോഡ് ചെയ്തു നോക്ക്, അപ്പോൾ അറിയാം റെസ്‌പോൺസ്‌ എന്തായിരിക്കും എന്ന്.”

“ചെയ്യാലെ?” അൽപ്പം മടിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

“ഒന്ന് ചെയ്യ് പെണ്ണെ.” ദിവ്യ അവളെ നിർബന്ധിച്ചു.
അൽപ്പം പേടിയോടെ അവൾ ആ ഫോട്ടോ തന്റെ ഇൻസ്റ്റയിലെ ഡിപി ആക്കി എന്നിട് സെപ്പറേറ്റ് പോസ്റ്റ് ചെയ്തു, വിഷ്ണുവിനെയും ദിവ്യയെയും അതിൽ ടാഗ് ചെയ്തു. ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ലൈക് 300 അടുത്ത് ആയി. അവളുടെ കോളേജിലെ എല്ലാവരും തന്നെ അത് കാണുകയും ലൈക് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ആദ്യം ആയാണ് അവളുടെ ഒരു പോസ്റ്റിന് ഇത്രേം ലൈക് കിട്ടുന്നത്. കുറെ പേര് അതിൽ കമന്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

കൂടുതലും “ബ്യൂട്ടിഫുൾ” “സൂപ്പർ” എന്നൊക്കെ ആണ്. അതിൽ ഒരു കമന്റ് അവളുടെ കണ്ണിൽ ഉടക്കി. അവളുടെ തന്നെ കൂടെ പഠിക്കുന്ന അക്ഷയ് ആണ് അത് ഇട്ടത്. “ബ്യൂട്ടിഫുൾ നേവൽ” എന്നായിരുന്നു അത്. ക്ലാസ്സിലെ ഫുട്ബോൾ താരവും, എല്ലാ പരിപാടികൾക്കും മുന്നിട്ടിറങ്ങുന്നവനും ആയ അവൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതിൽ അവൾക്ക് അത്രയ്ക്ക് അതിശയം തോന്നിയില്ല. അവന്റെ ധൈര്യവും അവൾക്ക് ഇഷ്ട്ടം ആയി. അവന്റെ കമന്റിന് “താങ്ക്സ്” എന്ന് മാത്രം റിപ്ലൈ ചെയ്തു അവൾ. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞു വിഷ്ണു അവളെ വിളിച്ചു.

“ഹാലോ, റീനു?”

“എന്താ, വിഷ്ണു?”

“എടി, ഞാൻ എടുത്ത ഫോട്ടോസ് നീ പോസ്റ്റ് ചെയ്തല്ലേ?”

“ആം. നീ കണ്ടില്ലേ? ഞാൻ ടാഗ് ചെയ്തിരുന്നല്ലോ.”

“അതൊക്കെ ഞാൻ കണ്ടു. അപ്പൊ നിനക്ക് ഞാൻ അങ്ങനെ ഫോട്ടോ എടുത്തതിൽ കുഴപ്പം ഇല്ല?”

“പിന്നെ ഞാൻ എന്താടാ മണ്ട ആദ്യം വിളിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞത്? തുറിച്ച് നോക്കരുത് എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്. അല്ലാതെ നീ ഫോട്ടോ എടുത്തത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞോ?”

“അപ്പൊ ഇനിയും അങ്ങനെ ഫോട്ടോ എടുത്താൽ പ്രശ്നം ഇല്ല?”

“എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് എടുത്താൽ പ്രശ്നം ഇല്ല. പിന്നെ എനിക്ക് അതിന്റെ കോപ്പിയും തരണം. കേട്ടല്ലോ?”

“ആഹാ, എങ്കിൽ ഇനി മുതൽ നിന്റെ മെയിൻ ഫോട്ടോഗ്രാഫർ എന്നെ ആക്കാമോ?”

“കാശിന് ആണെങ്കിൽ, സോറി. എന്റെ അപ്പ ഇതുപോലുള്ള കാര്യങ്ങൾക്ക് പത്ത് പൈസ തരില്ല.”

“കാശ് വേണ്ട ഫ്രീ ആയി മതി.”

“അപ്പൊ നിനക്കെന്താ ഇതിൽ നേട്ടം? എന്റെ ഫോട്ടോ കൊണ്ട് വേറെ എന്തെങ്കിലും ദുരുദ്ദേശം വല്ലതും ആണോ മോനെ?”

“അയ്യേ ഞാൻ ആ ടൈപ്പ് അല്ല. ഇതുപോലുള്ള കേസിൽ പെട്ടാൽ പിന്നെ ഉള്ള ചാവുന്നതാ ഭേദം.”

“പിന്നെ നിനക്കെന്തിനാ എന്റെ ഫോട്ടോ?”‘

“അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ… ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ നിന്നെപ്പോലെ ഒരു സുന്ദരിയെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല. എനിക്ക് നിന്റെ ലൈഫ് ഫോട്ടോ ആയി ഡോക്യുമെന്റ് ചെയ്യണം. നിനക്ക് ചിലപ്പോ പറഞ്ഞാൽ മനസിലാവില്ല ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫറിന് അത് എത്ര വലിയത് ആണെന്ന്.”

“എന്റെ ലൈഫ് ആണോ അതോ എന്റെ പൊക്കിൾ ആണോ നിനക്ക് ഡോക്യുമെന്റ് ചെയേണ്ടത്?” കുസൃതിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

“അല്ല, ഇടയ്ക്ക് ആ പൊക്കിളും കാണിച്ചാൽ കൊള്ളാം.” ചമ്മലോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.

“അയ്യടാ, കൊള്ളാലോ നിന്റെ ആഗ്രഹം. ഇടയ്ക്കൊക്കെ പൊക്കിൾ കാണിക്കാം, ഇപ്പോഴും ഇല്ല. അതും പ്രേത്യേക ദിവസങ്ങളിൽ മാത്രം. ഓക്കേ?”

“മതി, മതി. അല്ലെങ്കിലും അതൊക്കെ ഇപ്പോഴും കാണിച്ചാൽ അതിന്റെ സുഖം പോകും.”

“ഹമ്പട… നിന്റെ വർത്തമാനം കേട്ടോ. അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ഇനി ഞാൻ പൊക്കിൾ കാണിക്കില്ല.” അവൾ കപട ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“സോറി, സോറി. എല്ലാം നിന്റെ ഇഷ്ട്ടം. പൊക്കിൾ നീ കാണിക്കുകയോ, കാണിക്കാതെ ഇരിക്കുകയോ ചെയ്യ് അതൊക്കെ നിന്റെ തീരുമാനം. എനിക്ക് ഫോട്ടോ എടുക്കാൻ ഉള്ള പെർമിഷൻ മതി.”

“ശെരി എന്ന. ഇനി എന്തെങ്കിലും പരിപാടി ഉണ്ടെങ്കിൽ പറയാം.” അവൾ സംസാരം മതിയാക്കി, കോൾ കട്ട് ചെയ്തു. അവൾ ആകെ തരിച്ച് ഇരുന്നു. ആദ്യം ആയാണ്. ഒരു ആണിനോട് ഇത്രേം തുറന്ന് സംസാരിച്ചത്. അതും പൊക്കിൾ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു. അവൾക്ക് അതിൽ യാതൊരു അറപ്പോ, ബുദ്ധിമുട്ടോ തോന്നാത്തത്‌ അവൾക്ക് തന്നെ അത്ഭുതം ആയി.

വേറെയും പൊക്കിൾ കാണിക്കുന്ന ഫോട്ടോസ് അവൾ പോസ്റ്റ് ചെയ്തു. പതിവ് കമെന്റുകൾ തന്നെ അതിനും ലഭിച്ചു. പക്ഷെ ഒരെണ്ണത്തിന് അക്ഷയ് “പൊക്കിൾ റാണി” എന്ന് കമന്റ് ചെയ്തതിൽ റീനു ഒരു ചിരിക്കുന്ന ഇമോജി ഇട്ടു. ഇതിൽ നിന്നും മറ്റുള്ളവർക്ക് ചെറുതായി മനസിലായി തുടങ്ങി അവളുടെ പൊക്കിളിനെ പുകഴ്ത്തുന്നത് അവൾക്ക് ഇഷ്ടക്കേടില്ല എന്ന്. എന്തായാലും ഓണത്തിന്റെ പത്ത് ദിവസത്തെ അവധിക്ക്, ഓരോ ദിവസവും ഒന്ന് രണ്ടു പൊക്കിൾ കാണിക്കുന്ന ഫോട്ടോ വീതം പോസ്റ്റ് ചെയ്തു. ഇതെല്ലാം ദിവ്യയുടെ ഐഡിയ ആയിരുന്നു. അവധി കഴിഞ്ഞു ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയപ്പോൾ എല്ലാവരും കൂടുതൽ തിളങ്ങുന്ന മുഖത്തോടെ ആണ് അവളെ അവർ വരവേൽറ്റത്. സാധാരണയിൽ കൂടുതൽ ആൺകുട്ടികൾ അവളോട് സംസാരിക്കാൻ നോക്കുന്നതായി അവൾക്ക് മനസ്സിലായി. ചെറിയ രീതിയിൽ അവളും അവരുടെ സംസാരത്തിൽ ഒത്തു ചേർന്ന് പോയി.

അവൾ ക്യാന്റീനിൽ ഫുഡ് അടി കഴിഞ്ഞു ഇരിക്കുന്ന സമയം ആണ് അക്ഷയ് അവളുടെ അടുക്കൽ വന്നിരുന്നത്. തന്റെ മുഴുകി അവളെ അവൻ വിളിച്ചു.

“ഹാലോ, പൊക്കിൾ റാണി എന്താ നോക്കുന്നത്?” അവൻ അങ്ങനെ വിളിച്ചതിൽ ഞെട്ടി അവൾ പറഞ്ഞു,

“എടാ, നീ എന്താ എന്നെ വിളിച്ചത്?”

“പൊക്കിൾ റാണി എന്ന്.”

“ഹമ്പട… നിന്നെ ഇന്ന് കാണിച്ച് താരാടാ.” എന്നിട്ടവൾ അവനെ തല്ലാൻ നോക്കി. തമാശയ്ക്ക് ആണ്, അതവനും മനസ്സിലായി.

“ഏയ്, ഏയ്… എന്തിനാ എന്നെ തല്ലുന്നത്? ഞാൻ ഒരു സത്യം അല്ലെ പറഞ്ഞത്.”

“ഡാ, ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയരുത് കേട്ടല്ലോ.” അവൾ ഒരു താക്കീത് പോലെ പറഞ്ഞു.

“പിന്നെ, പൊക്കിൾ റാണി എന്ന് കമന്റ് ചെയ്‌താൽ അത് ലൈക് ചെയ്യും എന്ന നേരിട്ട് പറഞ്ഞാൽ കുഴപ്പം.”

“കമന്റ് പോലെ അല്ല നേരിട്ട് പറയുമ്പോൾ.”

“എങ്കിൽ എന്താ രണ്ടിലും വ്യത്യാസം?” അവൻ കാര്യമായി ചോദിച്ചു.

“കേൾക്കുമ്പോൾ അറിയാം അതിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ട്.”

“ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല. ഇത് ഞങ്ങൾ ഫാൻസ്‌ ഇഷ്ട്ടം കൊണ്ട് വിളിക്കുന്നത് ആണ്. കേട്ടിട്ടിലെ ഉലകനായകൻ എന്നൊക്കെ.”

“ഫാൻസോ?”

“പിന്നല്ലാതെ, നിന്റെ പൊക്കിളിനു ഇവിടെ ഫാൻസ്‌ അസോസിയേഷൻ വരെ ഉണ്ട്.”

“പോടാ, കളിയാക്കാതെ.”

“സത്യം ആടി.” അപ്പോഴാണ് ദിവ്യ അവിടേക്ക് വന്നത്.

“ദിവ്യെ, റീനുവിന്റെ പൊക്കിളിനു ഇവിടെ ഫാൻസ്‌ അസോസിയേഷൻ ഇല്ലേ?” അക്ഷയ് ദിവ്യയോട് ചോദിച്ചു.

“പിന്നല്ലാതെ, ഇവൾ ഈ കോളേജിലെ പൊക്കിൾ റാണി ആല്ലേ.” അവൾ ഈ കാര്യം സ്ഥിതീകരിക്കും പോലെ പറഞ്ഞു.

“എങ്കിൽ നിങ്ങൾ ഇവിടെ പൊക്കിളിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞിരി, ഞാൻ പോകുവാ.” അവിടെ ഇരുന്ന് നാണിക്കാൻ തയ്യാറാവാതെ റീനു അവിടെ നിന്നും പോയി.

അന്ന് വൈകിട്ട് എന്തോ കാര്യത്തിന് ഫാക്കൽറ്റി റൂമിൽ റീനു ചെന്നപ്പോൾ സ്മിത മിസ്സ് അവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കുന്നത് ആണ് കണ്ടത്. സ്മിത അവളെ കണ്ടപ്പോൾ ചോദിച്ചു.

“പൊക്കിൾ റാണി, എന്താ ഇവിടെ?”

“മിസ്സെ, ഇനി എന്നെ ഈ കോളേജിൽ ആ പേര് വിളിക്കാൻ മിസ്സ് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.”

“ഹഹഹ, നീ എന്തിനാ അത് കേട്ട് വിഷമിക്കുന്നത്? അതൊക്കെ പോസിറ്റീവ് ആയി അല്ലെ എടുക്കേണ്ടത്.”

“ഇതിൽ എന്ത് പോസിറ്റീവ് ആണ് മിസ്?”

“റീനു, ഞാൻ പഠിക്കുന്ന ടൈമിൽ ഞാൻ ആയിരുന്നു കോളേജിലെ പൊക്കിൾ റാണി. അന്നൊക്കെ എനിക്ക് അത് കേൾക്കാൻ തന്നെ വലിയ ഇഷ്ട്ടം ആയിരുന്നു. ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ അതുപോലെ ഉള്ള കോംപ്ലിമെന്റസ് ഞാൻ ശെരിക്കും മിസ് ചെയ്തു. സാരിയിൽ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി വീണ്ടും എനിക്ക് ആ കോംപ്ലിമെൻറ് കേൾക്കാം എന്ന്. ബട്ട്, ആ ക്രെഡിറ്റ് നീ എടുത്തില്ലേ.”

“മിസ്സിനെ പോലെ ആണോ ഞാൻ? എനിക്ക് ഇതുപോലുള്ള സംസാരം ശീലമില്ല, പ്രേത്യേകിച്ച് എന്റെ ഒരു ശരീരഭാഗത്തെ കുറിച്ച്.”

“സീ റീനു. എന്റെ എക്സ്പീരിയൻസ് വച്ച് പറയുവാ, പെണ്ണിന്റെ ഏത് ബോഡി പാർട്ട് പോലെ അല്ല നേവൽ. ബാക്കി എവിടെയും ആളുകൾ സെക്ഷ്വലി ആണ് നോക്കുന്നതെങ്കിൽ നേവൽ മാത്രം സ്പെഷ്യൽ ആണ്. അവിടേക്ക് ഒരു അഡ്‌മിറേഷൻ ആയി ആണ് ആണുങ്ങൾ നോക്കുക. ചിലർക്ക് പ്രേമം വരെ തോന്നും നേവൽ കണ്ടാൽ. പെണ്ണിന്റെ നേവലിന് മാത്രം ഉള്ള പ്രേത്യേകത ആണ്. സോ, ഒരു ആണ്‌ തന്റെ നേവലിനെ കോംപ്ലിമെൻറ് ചെയ്‌താൽ അതിനെ പോസിറ്റീവ് ആയി തന്നെ എടുക്കണം.”

“ശെരി, മിസ്.”

അവളുടെ മനസ്സിൽ അത് വളരെ തറച്ചു, പ്രേത്യേകിച്ച് പ്രേമം വരെ തോന്നുമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ. അക്ഷയും തന്റെ പൊക്കിൾ കണ്ടാൽ പ്രേമം തോന്നുമെന്ന്‌ പറഞ്ഞതായി കേട്ടത് അവൾ ഓർത്തു.

പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ മുറിയിൽ നിന്നും വ്യക്തം അല്ലെങ്കിലും ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദം കേൾക്കാം. റീനു അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ മറ്റെന്തോ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുകയായിരുന്നു, അരികിൽ ദിവ്യയും ഉണ്ട്. അവൾ ആണെങ്കിൽ ഉള്ളിലെ ബഹളം എന്താണെന്ന് അറിയാൻ ചെവി കൂർപ്പിച്ച് നിൽക്കുന്നു. കൂടെ വേറെയും കുട്ടികളും അവരുടെ മാതാപിതാക്കളും ഉണ്ട്. റീനുവിന്റെ അപ്പയും അമ്മയും ഉണ്ട് കൂടെ.

രണ്ട് ദിവസം മുന്നേ നടന്ന സംഭവം ആ റാഗ്ഗിങ് ആണ്‌ ഇതിനെല്ലാം കാരണം. ഒന്നാം വർഷ വിദ്യാർത്ഥിനിയെ നിർബന്ധിച്ച് ശരീരം കാണിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതിന് മൂന്നാം വർഷ വിദ്യാർത്ഥി ശരത്തിനും, അതിൽ പങ്കെടുത്ത മറ്റ് വിദ്യാർത്ഥികൾക്കും ക്രിമിനൽ കുറ്റം ചേർത്ത് കേസ് കൊടുക്കാൻ ആയിരുന്നു കോളേജിന്റെ തീരുമാനം. പക്ഷെ എല്ലാവരെയും ഞെട്ടിച്ച്ക്കൊണ്ട് റീനു തനിക്ക് പരാതി ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു. താൻ വളർന്നു വന്ന രീതികൊണ്ട് ആയിരിക്കാം, വയറും പൊക്കിളും കാണിക്കുന്നത് വലിയ തെറ്റായി തോന്നിയില്ല, പോരാതെ ആ സംഭവത്തിന് ശേഷം അവൾക്ക് പെണ്ണിന്റെ പൊക്കിൾ ആണിന്റെ മനസ്സിൽ എന്ത് മാത്രം മാറ്റം വരുത്താൻ കെൽപ്പുണ്ട് എന്ന് കുറച്ചോക്കെ മനസ്സിലായി തുടങ്ങി.

പക്ഷെ മാനേജ്മെന്റ് അടങ്ങി ഇരിക്കാൻ തയ്യാറായില്ല, തങ്ങളുടെ കോളേജിന്റെ പ്രതിഛായക്ക് കളങ്കം വരുത്തിയ ഈ സംഭവത്തിൽ ശരത്തിനെ ഡിസ്സ്മിസ് ചെയ്യുകയും, അതിൽ പങ്കെടുത്ത ബാക്കിയുള്ളവരെ ഒരു മാസം സസ്‌പെൻഡ് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ മുറിയിൽ നിന്നും സീനിയേഴ്സും അവരുടെ മാതാപിതാക്കളും ഇറങ്ങി വന്നു. അവരുടെ മുഖത്ത് നിന്നും എല്ലാം വ്യക്തം ആണ്, പ്രേത്യേകിച്ച് ശരത്തിന്റെ മുഖത്ത് അതിയായ ദേഷ്യവും വിഷമവും ഒരുപോലെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൻ ആരെയും നോക്കാതെ ഇറങ്ങി പോയി, പിറകെ അവന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും അപമാനിതരായി നടന്നു. റീനുവിന് അവരോട് ഒരു ദയ തോന്നി.

അവർ എല്ലാവരും പോയപ്പോൾ പ്രിൻസിപ്പൽ കൃഷ്ണകുമാർ ഇറങ്ങി വന്നു അവിടെ നിന്നിരുന്ന വിദ്യാർത്ഥികളോടും അവരുടെ മാതാപിതാക്കളോടും ആയി പറഞ്ഞു, “ആദ്യമേ മാനേജ്മെന്റിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നും ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ വിഷമവും പേടിയും എല്ലാം ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാകും. ഞങ്ങളുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നും ഇനി ഒരിക്കലും ഈ തെറ്റ് ആവർത്തിക്കില്ല, മാത്രമല്ല ഇത് ചെയ്തവരിൽ ഒരാളെ ടിസി കൊടുത്ത് പറഞ്ഞയച്ചു. ബാക്കി ഉള്ളവർക്ക് ഒരു മാസം സസ്പെന്ഷന് കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. അത്രയും നാൾ അറ്റെൻഡൻസ് ഇല്ലെങ്കിൽ എന്താ സംഭവിക്കുക എന്ന് അറിയാമല്ലോ? യൂണിവേഴ്സിറ്റി എക്സാം എഴുതാൻ കഴിയില്ല. ഇനി മുതൽ ഇങ്ങനെ ഒരു സംഭവം ഉണ്ടാകില്ല എന്ന് ഉറപ്പ് തരുന്നു.” ഒരു തരത്തിൽ അയാൾ അവിടെ നിന്ന മാതാപിതാക്കളെ അനുനയിപ്പിച്ചു.

എല്ലാവരും അങ്ങനെ ഇറങ്ങാൻ നേരം കൃഷ്ണകുമാർ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു, “റീനുവും പേരെന്റ്സും ഒന്ന് നിൽക്കാമോ?” മൂന്ന് പേരും സംശയത്തോടെ ഒന്ന് നിന്നിട്ട് പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ കൂടെ മുറിയിൽ കയറി.

അവരെ കസേരയിൽ ഇരുത്തി തന്റെ കറങ്ങും കസേരയിൽ ഇരുന്നു തന്റെ ഗൗരവം വെടിഞ്ഞു അവരോട് സൗമ്യമായി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. “മേരി, നമ്മൾ കോളേജ് കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പോഴാണ് കാണുന്നത്. ഇങ്ങനെ ഒരു അവസരം ആകുമെന്ന് ഒരിക്കലും കരുതിയില്ല.”

“ഇവളുടെ അഡ്മിഷൻ സമയത്ത് ഹസ്ബൻഡ് ആയിരുന്നു വന്നത്. അതാ നമ്മൾ കാണാതിരുന്നത്. പിന്നെ ഇവിടെ വന്ന് കൃഷ്ണനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ ഹസ്ബന്റിനോട് പറയുകേം ചെയ്തു, എന്റെ കൂടെ പഠിച്ച ആളാണെന്ന്.” മേരി അൽപ്പം സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

തോമസ് ഇതെല്ലാം കണ്ടപ്പോൾ റീനുവിനെ ഉദ്ദേശിച്ച് പറഞ്ഞു, “ഇനിയിപ്പോ ഇവളുടെ മേലെ ഉള്ള ഞങ്ങളുടെ നോട്ടം ഒന്ന് മാറിയാലും കുഴപ്പം ഉണ്ടാകില്ല അല്ലെ?”

“തോമസ് ഇനി ഒന്നും പേടിക്കണ്ട, റീനുവിന്റെ ഇവിടുത്തെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം. ഇനി ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാകില്ല. പക്ഷെ നല്ലപോലെ പഠിക്കണം, പിന്നെ തിരിച്ച് പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കാനും പോകരുത്.”

“പ്രശ്‌നത്തിലൊന്നും ഇവൾ പോകില്ല, കൃഷ്ണ. പിന്നെ പഠിപ്പിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിക്കണം അല്ലെങ്കിൽ ചെറുതായി ഉഴപ്പും.” മേരി അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് റീനുവിന് അത്ര ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.

കൃഷ്ണകുമാർ വീണ്ടും തുടർന്നു , “കഴിഞ്ഞ സംഭവത്തിൽ എനിക്ക് ശെരിക്കും വിഷമം ഉണ്ട്. ഒരിക്കലും സംഭവിക്കാൻ പാടില്ലാത്തതായിരുന്നു. പക്ഷെ എനിക്ക് ഒന്ന് ചോദിക്കാനുണ്ട് റീനുവിനോട്, ബാക്കി ഉള്ള ക്ലാസ്സിലെ സ്റ്റുഡന്റ്സിനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞത് റീനുവിനോട് ശരത്ത് എന്ന കുട്ടി ഡാൻസ് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ചെയ്തെന്നു. ഐ മീൻ, ഒരു തരത്തിലും ഒരു റെസിസ്റ്റൻസ് റീനുവിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നും ഉണ്ടായില്ല എന്ന്, അതെന്താ?”

പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ ചോദ്യം തോമസിനെയും മേരിയേയും അതിശയിപ്പിച്ചു. റീനുവിന്റെ ഉത്തരത്തിനായി അവർ അവളെ നോക്കി, “അത്, സർ… ആ സമയത്ത് അത് എങ്ങനെ എങ്കിലും ചെയ്തു അവരെ ഒഴിവാക്കി വിടാൻ ആയിരുന്നു മനസ്സിൽ. പിന്നെ അങ്ങനെ ചെയ്‌താൽ ക്ലാസ്സിലുള്ളവരെ പിന്നെ ശല്യം ചെയ്യില്ല എന്നും പറഞ്ഞപ്പോൾ…”

അവൾ എങ്ങനെയൊക്കെയോ തപ്പി തപ്പി പറഞ്ഞപ്പോൾ കൃഷ്ണകുമാർ പറഞ്ഞു, “സീ, റീനു, റീനു ഡാൻസ് ചെയ്തതോ, അപ്പോൾ ഡ്രസ്സ് ഉടുത്തതോ അല്ല ഞാൻ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നത്. ഇതുപോലുള്ള ആളുകൾ ഇങ്ങനെ അവരുടെ വാക്ക് പലിക്കും എന്ന് എന്താണ് ഉറപ്പ്? ഇനി അപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും സമ്മതിച്ചാലും പിന്നെയും ഫ്യുച്ചറിൽ മറ്റെന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു പ്രശ്നത്തിന് വരും. ഈ കോളേജിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു ഫ്രീഡം ഉണ്ട്. അതിനെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന ആർക്ക് എതിരെയും നിങ്ങൾക്ക് പരാതിപ്പെടാം. നിങ്ങളുടെ ഡിപ്പാർട്മെന്റിലെ ഫാക്കൽറ്റി ആയോ അതോ എനിക്കോ നേരിട്ട് പരാതി തരാം. നിങ്ങളുടെ രീതിയിൽ പരിഹരിക്കാൻ നോക്കിയാൽ ചിലപ്പോൾ ഇതുപോലുള്ളവർ നിങ്ങളെ മറ്റ് രീതിയിലും ദുരുപയോഗം ചെയ്‌തെന്ന് വരും. മനസിലായോ?” എല്ലാം കേട്ട് തലയാട്ടാനേ റീനുവിന് കഴിഞ്ഞൊള്ളു.

പിന്നെ ചെറിയ കുശലാന്വേഷണം മേരിയും കൃഷ്ണകുമാറും നടത്തി തോമസിന് കൈകൊടുത്ത് എല്ലാവരും എഴുനേറ്റു. എഴുന്നേറ്റ സമയം മേരി ധരിച്ച സാരിയുടെ മുൻവശം അകന്ന് മാറി അവരുടെ കൊഴുത്ത കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ സെക്കന്റ് നേരത്തേക്ക് വെളിവായി. പ്രിൻസിപ്പൽ അത് കണ്ടത് റീനു ശ്രദ്ധിച്ചു. അയാളുടെ മുഖത്തു വന്ന ചെറിയ പുഞ്ചിരി അവളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും കണ്ടില്ല എന്ന രീതിയിൽ അവൾ മുഖം തിരിച്ചു.

അങ്ങനെ തോമസും മേരിയും വീട്ടിലേക്കും, റീനു ക്ലാസ്സിലേക്കും പോയി. അവസാനം കയറി ചെന്ന അവളെ എല്ലാവരും നോക്കി, പ്രേത്യേകിച്ച് ആൺകുട്ടികൾ. അവരുടെ കണ്ണിലെ തിളക്കം അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. അതികം വൈകാതെ ക്ലാസ് തുടങ്ങി. സാവധാനം അവർ തങ്ങളുടെ പഠനത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.

ആഴ്ചകൾ കടന്ന് പോയി. ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാവരും ആയി അവൾ കൂട്ടായി വന്നു. ആണുങ്ങൾ അവളോട് സംസാരിക്കാൻ ഉള്ള അവസരങ്ങൾ ഒട്ടും കളയാറില്ല. എപ്പോഴും അവളുടെ കൂടെ ഒരുത്തനെ കാണാം.

റീനുവിന് ആദ്യമൊക്കെ അത് അൽപ്പം ദുസ്സഹമായി തോന്നിയെങ്കിലും ഇപ്പോൾ അവൾക്ക് ആണുങ്ങൾ നൽകുന്ന ശ്രദ്ധ ഇഷ്ട്ടപെടുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ നിതിൻ മാത്രം ആരോടും അതികം ഇടപെഴകാത്തത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു, അവൻ ഒരു അന്തർമുഖൻ ആയിരിക്കും എന്ന് കരുതി അവൾ അതിൽ കൂടുതൽ തലയിടാൻ പോയില്ല.

പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് ചിലർക്കൊക്കെ അവൾക്ക് ലഭിക്കുന്ന പ്രേത്യേക ശ്രദ്ധ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നില്ലെങ്കിലും എല്ലാവരോടും ഉള്ള അവളുടെ നല്ല സമീപനം അവരിൽ അവൾക്കെതിരെ ഉള്ള ദുഷ്ചിന്തകളിൽ നിന്നും അകറ്റി. പഠനത്തിൽ മോശം അല്ലാത്തത് കൊണ്ട് അധ്യാപകരിലും അവൾക്ക് നല്ല പേരായിരുന്നു.

റീനുവിന്റെ കൂടെ ആണുങ്ങൾ കൂടി ഇരിക്കുന്നത് പക്ഷെ ശെരിക്കും മുതലാക്കിയത് ദിവ്യ ആയിരുന്നു. ആണുങ്ങളോട് ശൃംഗരിക്കാൻ ഇഷ്ട്ടമുള്ള അവൾ റീനുവിന്റെ കൂടെ കൂടി കുറെ പേരോട് നല്ലരീതിയിൽ തന്നെ ശൃംഗരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ദിവ്യയുടെ കണ്ണ് കൂടെ പഠിക്കുന്ന റോബിൻ എന്ന ചെക്കന്റെ മേൽ ആയിരുന്നു. റോബിൻ നല്ല പാട്ടുകാരൻ ആണ്, പോരാതെ നല്ല ചിക്കിളി ഉള്ള വീട്ടിലെ പയ്യനും. അവസാനം പറഞ്ഞതാണ് ദിവ്യയ്ക്ക് അവനിൽ കൂടുതൽ താല്പര്യം വരാൻ കാരണം. പക്ഷെ മറ്റുള്ളവരെ ഊറ്റി ജീവിക്കുന്നതിൽ നിന്നും ദിവ്യയെ റീനു വിലക്കിയിരുന്നു. എങ്കിലും ചെറിയ രീതിയിൽ ക്യാന്റീനിലെ ഫുഡിന്റെ ക്യാഷ് ഒക്കെ മറ്റ് ആണുങ്ങളെ കൊണ്ട് അവൾ കൊടുപ്പിച്ച് വന്നു.

അങ്ങനെ ഓണക്കാലം ആയി. അവളുടെ ജീവിതം മാറി മറിഞ്ഞ മറ്റൊരു സംഭവത്തിന് തുടക്കം ആയിരുന്നു അത്. അതിനു കാരണം ആയി വന്നത് അവളുടെ ട്യൂട്ടർ സ്മിത മിസ്സും. ഓണാഘോഷത്തിന് ഒന്ന് രണ്ട് ആഴ്ച മുന്നേ സ്മിത മിസ് ഡിപ്പാർട്മെന്റ് ഫാക്കൽറ്റി റൂമിൽ ആരും ഇല്ലാത്ത സമയം റീനുവിനെയും ദിവ്യയെയും വിളിച്ച് വരുത്തി. അവരെ ഇരുത്തി സ്മിത സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി.

“റീനു, ദിവ്യ. തിരക്കൊന്നും ഇല്ലല്ലോ? എനിക്ക് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ സീരിയസ് ആയി ഡിസ്‌കസ് ചെയ്യാനുണ്ട്.” റീനുവിനും ദിവ്യക്കും ചെറിയ ആശങ്കയും സംശയവും തോന്നി.

“പേടിക്കണ്ട, വേറൊന്നിനും അല്ല, വരുന്ന ഓണാഘോഷത്തിന്റെ കാര്യത്തിനാണ്.” സ്മിത മിസ് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇരുവർക്കും ഒരു സമാധാനം ആയി.

“എന്താ മിസ്സെ ആയി ഓണാഘോഷത്തെ കുറിച്ച് ഡിസ്‌കസ് ചെയ്യാൻ?” ദിവ്യ ചോദിച്ചു.

“അതൊക്കെ പറയാം. റീനു, നിങ്ങളുടെ ഫസ്റ്റ് ഡേയിൽ നിങ്ങളെ റാഗ് ചെയ്തപ്പോൾ ഉള്ള സംഭവങ്ങൾ എല്ലാം എനിക്ക് അറിയാം. വയർ കാണിക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ നീ കാണിച്ചെന്നും അറിയാം.” സ്മിത അൽപ്പം ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“അത് മിസ്സ്, അന്നവർ അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ…” റീനു പറയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ സ്മിത മിസ്സ് ഇടയ്ക്ക് കയറി പറഞ്ഞു.

“മതി, മതി, ഉരുണ്ടു കളിച്ചത്. അന്ന് നടന്നതെല്ലാം ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാം.” അത് പറഞ്ഞു സ്മിത മിസ് തന്റെ മൊബൈൽ എടുത്ത് ഒരു വീഡിയോ പ്ലേ ചെയ്തു അതിൽ ഏകദേശം അവസാനം വരുന്ന ഭാഗം വച്ച് കാണിച്ച് കൊടുത്തു. അത് അവരുടെ റാഗിങ് സമയത്ത് റീനു കളിച്ച ഡാൻസിന്റെ ഭാഗം ആയിരുന്നു എടുത്തിരുന്നത് കണ്ടാൽ അറിയാം ഫോൺ മറ്റുള്ളവരുടെ നോട്ടത്തിൽ പെടാതെ സ്വകാര്യം ആയി ആണ് റെക്കോർഡ് ചെയ്തത്, എന്നാൽ അതിൽ എല്ലാം പതിഞ്ഞിരുന്നു.

“മിസ്സ്, ഈ വീഡിയോ…” പേടിയോടെ അവൾ മിസ്സിന്റെ നോക്കി.

“പേടിക്കണ്ട, നിങ്ങളുടെ സീനിയർസിൽ ഒരാൾ റെക്കോർഡ് ചെയ്തതാണ്. ഭാഗ്യത്തിന് അവൻ ആർക്കെങ്കിലും അയച്ച് കൊടുക്കും മുന്നേ ഇത് ഞങ്ങൾ പിടിച്ചു. പക്ഷെ ഇത് കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് ഡിലീറ്റ് ചെയ്യാൻ തോന്നിയില്ല. ആരും അറിയാതെ ഒരു കോപ്പി ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു.” സ്മിത മിസ് ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“മിസ്സ് എന്താ ഉദ്ദ്ദേശിക്കുന്നത്? ഇവളെ ബ്ലാക്‌മെയിൽ ചെയുവാണോ?” ദിവ്യ ഇടയ്ക്ക് കയറി ചോദിച്ചു.

“അയ്യേ… നോ, നോ, ഐ വോന്റ്റ് സ്റ്റൂപ് ദാറ്റ് ലോ. സീ റീനു, ഈ വിഡിയോയിൽ നിന്നും എനിക്ക് മനസിലായത് റീനുവിന് അൽപ്പം സ്കിൻ കാണിക്കുന്നത് ഒട്ടും കുഴപ്പം ഇല്ല എന്നാണ്. ആം ഐ റൈറ്റ്?” അവർ ചോദിച്ചു.

“മിസ്സ്, അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ… സ്കിൻ എന്ന് പറയുമ്പോൾ വയറിന്റെ ഭാഗം മാത്രമാണ് എനിക്ക് കംഫോർട്ടബ്ൾ ആയി കാണിക്കാൻ ഇതുവരെ തോന്നിട്ടൊള്ളു. പിന്നെ ഈ പറയുന്നത് പോലെയുള്ള ഹൈപ്പ് എന്താണെന്ന് ഇതുവരെ എനിക്ക് മനസ്സിലായിട്ടില്ല.” അവൾ തന്റെ നയം വ്യക്തമാക്കി.

“ഞാൻ അതൊന്നും തെറ്റാണ് എന്ന് ഒരിക്കലും പറയില്ല, ഞാൻ വളരെ ലിബറൽ ആണ്. പെൺകുട്ടികൾ അവരുടെ സ്കിൻ കാണിക്കണം എന്നാണ് എന്റെ ഒപ്പീനിയൻ.”

സ്മിത അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ റീനുവിന് സംശയവും എന്നാൽ ദിവ്യയ്ക്ക് സന്തോഷവും ആണ് മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞത്. “അതെ മിസ്സ്. നല്ല സെക്സി ആയി ഡ്രസ്സ് ചെയുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന അറ്റെൻഷൻ പിന്നെ ഫ്രീഡം. അത് നമുക്ക് തരുന്ന ഒരു പോസിറ്റീവ് എനർജി ഉണ്ട്.” ദിവ്യ ആവേശത്തോടെ സ്മിത മിസ്സിനെ അനുകൂലിച്ചു.

“എക്‌സാറ്റ്ലീ, ദിവ്യക്ക് മനസ്സിലായി. സീ, ഞാൻ വളർന്നതും പഠിച്ചതും ഡെൽഹിയിൽ ആണ്. ഫാദറിന് നാട്ടിൽ സെറ്റിൽ ആവാൻ ആഗ്രഹം ആയത് കൊണ്ടാണ് ഇവിടേക്ക് വന്നത്. ബട്ട്, എനിക്ക് അവിടെ സെറ്റിൽ ആകാൻ ആണ് ഇഷ്ട്ടം. മെയിൻ റീസൺ ദിവ്യ പറഞ്ഞത് പോലെ ഫ്രീഡം ആണ്. അവിടെ എന്റെ ടീച്ചേഴ്സ് ആൻഡ് പ്രൊഫസർസ് വളരെ സെക്സി ആയി ആയിരുന്നു ഡ്രസ്സ് ചെയ്തിരുന്നത്. സ്ലീവ്‌ലെസ് ബ്ലൗസ്, വളരെ ലോ ഹിപ്പ് സാരിയിൽ ബെല്ലി, നേവൽ ഒക്കെ കാണിക്കുന്നത് നോർമൽ ആണ്. ഞാനും നല്ല സെക്സി ആയി ഡ്രസ്സ് ചെയ്തിരുന്നു. അത് വളരെ ലിബറേറ്റിംഗ് ആയി ആണ് എനിക്ക് ഫീൽ ചെയ്തത്. ബട്ട്, ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ ഓപ്പോസിറ്റ് ആയിരുന്നു എല്ലാം. എനിക്ക് ആ ഫ്രീഡം വീണ്ടും അറിയണം അതിന് റീനു എന്നെ ഹെല്പ് ചെയ്യണം.”

“ഞാൻ എങ്ങനെ ഹെല്പ് ചെയ്യാൻ ആണ്, മിസ്സ്?” സംശയത്തോടെ റീനു ചോദിച്ചു.

“റീനു പ്രിൻസിപ്പൽ ആയി ഒന്ന് സംസാരിക്കണം. ഞാനും വരാം. ഇതുവരെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയതിൽ വച്ച് പ്രിൻസിപ്പലിന് റീനുവിനോട് ഒരു സോഫ്റ്റ് കോർണർ ഉണ്ട്. അത് എക്‌സ്‌പ്ലോയിറ്റ് ചെയ്തു ഓണത്തിന് സെക്ക്സി സാരീ ഉടുക്കാൻ ഉള്ള ഒരു പെർമിഷൻ വാങ്ങണം.” സ്മിതയുടെ ഈ ആവശ്യം റീനുവിന് അതിശയം ഉളവാക്കി.

പെണ്ണിന്റെ പൊക്കിളിനു ഏത് മനസ്സിളക്കാൻ കഴിവുണ്ടെന്ന് അവൾ ആദ്യ ദിനം മനസ്സിലാക്കിയത് ആണ്. പക്ഷെ അതിന് ശേഷം തനിക്ക് ക്ലാസ്സിൽ ലഭിച്ച പ്രശസ്തിയും ആളുകളുടെ നോട്ടവും അവൾക്കു അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. മാത്രമല്ല ഇതിന്റെ പേരിൽ പ്രിൻസിപ്പാളിന്റെ മുന്നിൽ താൻ ഒരു മോശക്കാരി ആയി മാറുമോ എന്ന് പേടിയും ഉണ്ട്. ഈ ചിന്തകൾ എല്ലാം അവളെ പിന്തിരിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും എന്തോ അവളെ ഇതിനു സമ്മതിപ്പിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.

അന്ന് എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ വയറും പൊക്കിളും കാണിച്ചപ്പോൾ ഉണ്ടായ അവരുടെ മുഖത്തെ മാറ്റം, പുച്ഛത്തിൽ നിന്നും അതിശയത്തിലേക്ക്… പിന്നീട് ആരാധനയാണോ, എന്താണെന്ന് അറിയില്ല. ആ രീതിയിലുള്ള നോട്ടം കാണാൻ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചു.

ആ നോട്ടം തന്റെ പൊക്കിൾ കൊണ്ട് മാത്രമാണോ അതോ മറ്റെന്തെങ്കിലും കൊണ്ടാണോ? ആ നോട്ടം ഇനി തനിക്ക് മാത്രം കിട്ടുകയുള്ളോ അതോ ക്ലാസ്സിലെ മറ്റ് സുന്ദരികളുടെ പൊക്കിൾ കൊണ്ടും ആളുകളിൽ ഇതേ മാറ്റം ഉണ്ടാകുമോ? ഇതെല്ലാം അറിയാൻ അവൾ രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് സ്മിത മിസ്സിനോട് പറഞ്ഞു.

“ഓക്കേ, മിസ്സ്. ഞാൻ സംസാരിക്കാം. പക്ഷെ പ്രിൻസിപ്പാൾ ഇതിനു ഒരു തരത്തിലും സമ്മതം തന്നില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എന്നെ ഇതുപോലെ ഉള്ള കാര്യങ്ങളിൽ വിളിക്കരുത്.”

ഇത് കേട്ടതും സ്മിതയ്ക്ക് സന്തോഷമായി. “താങ്ക് യു, റീനു. ഇത് സക്ക്സസ് ആയില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ തന്നെ ഡിസ്റ്റർബ് ചെയ്യില്ല. ഞാൻ പ്രോമിസ് ചെയ്യുന്നു.”

“ഞാനും വരാം മിസ്, പ്രിസിപ്പലിനോട് സംസാരിക്കാൻ.” ദിവ്യ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ഓഫ്‌കോഴ്സ്, എത്ര പേരുണ്ടോ അത്രയും നല്ലത്.” സ്മിത സമ്മതം പറഞ്ഞു.

അന്ന് വൈകിട്ട് എല്ലാവരും പോയി കഴിഞ്ഞു റീനുവും, ദിവ്യയും, സ്മിത മിസ്സും ഒറ്റയ്ക്ക് പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ അടുക്കൽ ചെന്ന് കാര്യങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചു. വിചാരിച്ചത് പോലെ പ്രിൻസിപ്പാൾ അപ്പോൾ തന്നെ നോ എന്ന ഉത്തരം പറഞ്ഞു. മൂവരും പല രീതിയിൽ പ്രിൻസിപ്പലിനെ മനസ്സിലാക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അയാൾ ഒന്നിനും അടുത്തില്ല. നിരാശയോടെ അവർ മടങ്ങി.

പക്ഷെ ഇത് അയാളുടെ മനസ്സിൽ പഴയ ഓർമ്മകൾ തിരിച്ച് കൊണ്ടുവന്നു. അന്ന് രാത്രി അയാൾക്ക് ശെരിക്കും ഉറങ്ങാൻ പറ്റിയില്ല. രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ എന്തോ തീരുമാനിച്ചപോലെ അയാൾ കോളേജിലേക്ക് തിരിച്ചു. കോളേജിൽ വച്ച് അയാൾ സ്മിത മിസ്സ് വഴി റീനുവിനോട് വൈകിട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞു.

താൻ എന്തോ പ്രശ്നത്തിൽ ആയി എന്ന് വിചാരിച്ച് അവൾ വൈകിട്ട് പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ റൂമിൽ ചെന്നു. “മേ ഐ കം ഇൻ, സർ?” പേടിയോടെ അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് തലയിട്ട് ചോദിച്ചു. കയറി വരാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു അയാൾ.

റൂമിൽ കയറി പേടിയോടെ അയാളുടെ മുന്നിൽ നിന്നു. അവളുടെ പരിഭ്രമം കണ്ടു അയാൾ പറഞ്ഞു, “പേടിക്കണ്ട, വഴക്ക് പറയാനോ പണിഷ്മെന്റ് തരാനോ അല്ല വിളിപ്പിച്ചത്. ഒരു കാര്യം പറയാൻ ആണ്.”

അവൾക്ക് പരിഭ്രമം മാറി സംശയം ആയി, അയാൾ വീണ്ടും തുടർന്നു. “റീനുവിന് അറിയാമല്ലോ, റീനുവിന്റെ അമ്മയും ഞാനും പഴയ ക്ലാസ്സ്‌മേറ്റ് ആയിരുന്നു എന്ന്. പക്ഷെ റീനുവിന് അറിയാത്ത ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്, അതെങ്ങനെയാ പറയുക?… പണ്ട്, ഞങ്ങളുടെ സമയത്ത്, അന്നത്തെ കോളേജിൽ, പെൺകുട്ടികൾ ധാവണി ഉടുക്കുന്നത് സാധാരണം ആയിരുന്നു. മേരിയും ഇടയ്ക്കൊക്കെ ധാവണി ഉടുത്ത് വന്നത് ഞാൻ ഓർക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ എനിക്ക് മാത്രം ഒരിക്കൽ ഭാഗ്യം ലഭിച്ചു, മേരി പോലും അറിയാതെ അവളുടെ ധാവണിയുടെ ഇടയിലൂടെ അവളുടെ പൊക്കിൾ എനിക്ക് കാണാൻ സാധിച്ചു. ഞാൻ മാത്രമേ കണ്ടോളു, അത് ആരോടും, ഈ ദിവസം വരെ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ഇപ്പോൾ ആ രഹസ്യം റീനു അറിഞ്ഞു. മേരിയുടെ പൊക്കിൾ എന്നെ ശെരിക്കും മാറ്റി. പെണ്ണിന്റെ പൊക്കിളിനു ഇത്രയും ഭംഗി ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ അതുവരെ അറിഞ്ഞില്ല. അത്രയ്ക്കും സൗന്ദര്യം ആയിരുന്നു അവളുടെ പൊക്കിളിനു. ഇത്രേം സൗന്ദര്യമുള്ള ആ ഭാഗം പെണ്ണുങ്ങൾ എന്തിന് മറച്ച് വച്ച് നടക്കണം എന്ന് ഞാൻ കുറെ ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്. അന്നത്തെ കാലത്തിലെ ആളുകളുടെ രീതിയെന്ന് വിശ്വസിച്ച് എല്ലാം മറക്കാം, പക്ഷെ ഇന്നും എന്തിന് ആ രീതി പിന്തുടരണം? അതുകൊണ്ട് ഈ വരുന്ന ഓണാഘോഷത്തിന് നിങ്ങൾ ഇഷ്ട്ടമുള്ള രീതിയിൽ സാരീ ഉടുത്തോ, കോളേജിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നും പണിഷ്മെന്റ് ഒന്നും വരില്ല എന്ന് ഞാൻ വാക്ക് തരുന്നു.”

ഇത് കേട്ടതും റീനുവിന്റെ മുഖം നൂറിന്റെ ബൾബ് കത്തിയത് പോലെ തിളങ്ങി. സന്തോഷം കൊണ്ട് നിൽക്കാൻ വയ്യാതെ അവൾ കൃഷ്ണകുമാറിന്റെ കൈകൾ രണ്ടും കൂട്ടി പിടിച്ച് പറഞ്ഞു, “താങ്ക് യു, സർ. ഇതിനു പകരം എന്ത് പറയണം, ചെയ്തു തരണം ഒന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല, സന്തോഷം മാത്രേ ഉള്ളു. ഇതിന്റെ പേരിൽ വേറെ ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാകില്ല എന്ന് വാക്ക് തരുന്നു, സർ.”

“പിന്നെ, സ്മിത മിസ്സിനോട് കൂടി ഇത് പറഞ്ഞേക്ക്.” പ്രിൻസിപ്പാൾ പറഞ്ഞു.

“പറയാം സർ. പിന്നെ സർ ഞങ്ങൾക്ക് ഇത് അനുവദിച്ചതിനു പകരം ആയി സാറിന് ഞാൻ അമ്മയെ കാണാൻ ഒരു അവസരം ഒരുക്കി തരട്ടെ?” ഇത്രേം വലിയ സാഹസം പ്രിൻസിപ്പാൾ ചെയ്തതിനു നന്ദി ആയി റീനു ഇത് സൂചിപ്പിച്ചു.

പക്ഷെ കൃഷ്ണകുമാർ പറഞ്ഞു, “വേണ്ട റീനു. അവൾ ഇപ്പോൾ ഒരു ഭാര്യ ആണ്, ഒരു കുടുംബം ഉണ്ട്. അതിനിടയിലേക്ക് എന്റെ പഴയ ആഗ്രഹവും പൊക്കി പിടിച്ച് വന്നാൽ നിങ്ങളുടെ കുടുംബം ആയിരിക്കും തകരുക. അതിൽ എനിക്ക് താല്പര്യം ഇല്ല.”

“പക്ഷെ ഇതുപോലെ ഒരു റിസ്ക്ക് എടുത്ത് സർ ഞങ്ങൾക്ക് ഇത്രേം ചെയുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ പിന്നെ എന്ത് തിരിച്ച് ചെയ്യണം?” നന്ദിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

“നിങ്ങൾ ഒന്നും ചെയ്യണ്ട, കാരണം എനിക്കും മതിയായി. പെണ്ണായാൽ അൽപ്പമെങ്കിലും സൗന്ദര്യം കാണിച്ച് നടക്കണം. ഒരു പരിധി വരെ ഞാൻ ഇനി ആരെയും എതിർക്കാൻ വരില്ല.” അയാൾ പറഞ്ഞു.

“സർ, അപ്പോൾ സാധാരണ ദിവസവും അൽപ്പം സ്ക്കിൻ കാണിക്കുന്ന ഡ്രസ്സ് ഇടാമോ ഞങ്ങൾക്ക്?” സംശയമായി അവൾക്ക്.

“യെസ്, പക്ഷെ എന്തിനും ഒരു പരിധി ഉണ്ട്. കേട്ടല്ലോ?” അൽപ്പം കടിപ്പിച്ച് അയാൾ അത് പറഞ്ഞു.

“ശെരി സർ, അധികം ഒന്നും ഞങ്ങളും കാണിക്കില്ല. അൽപ്പം വയറിന്റെ ഭാഗം മാത്രം ആയിരിക്കും കാണിക്കുക, പോരെ?” അവൾ വാക്ക് കൊടുത്തു.

“അത് മതി. അതും അത്ര വൾഗർ ആകരുത്.” വീണ്ടും അയാൾ താക്കീത് ചെയ്തു.

“ഇല്ല, സർ.” അങ്ങനെ അവർ കൈ കൊടുത്ത് പിരിഞ്ഞു. ഈ വിവരം അവൾ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ അവിടെ അവളെ കാത്ത് നിന്ന ദിവ്യയോടും സ്മിത മിസ്സിനോടും പറഞ്ഞു. സ്മിതയ്ക്ക് സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടാൻ ആണ് തോന്നിയത്.

അങ്ങനെ ഓണാഘോഷം വന്നെത്തി. റീനുവിന്റെ ക്ലാസ്സിലെ പെൺകുട്ടികൾ സാരി നല്ലപോലെ ഇറക്കി ഉടുത്ത് വയറും പൊക്കിളും മറയ്ക്കാതെയും ആണ് വന്നത്. സാരിയുടെ കാര്യം ഇതിനിടയിൽ ക്ലാസ്സിലെ മറ്റ് പെൺകുട്ടികളുമായി ചർച്ച ചെയ്തു ഒരു സർപ്രൈസ് ആയി ആണ് ഉടുത്ത് വന്നത്.

കോളേജിലെ എല്ലാ ആണുങ്ങൾക്കും നയന സുഖം നൽകുന്ന കാഴ്ച ആയിരുന്നു അത്. സ്മിത മിസ്സും വയറും പൊക്കിളും കാണിച്ച് വന്നതോടെ മറ്റ് അധ്യാപകരും പിന്നെ വേറെ വഴക്കിന് പോയില്ല.

പക്ഷെ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകൾ റീനുവിൽ ആയിരുന്നു. മറ്റ് ആരുടേതിനേക്കാൾ അഴകാർന്ന ഉദരഭാഗം ആയിരുന്നു അവളുടേത് പിന്നെ ആരുടേയും കണ്ണുകൾ ഉടക്കി പോകുന്ന പൊക്കിളും. അവളുടെ ക്ലാസിനു മുന്നിൽ അവളെ കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രം മറ്റ് ക്ലാസ്സിലെ ആൺകുട്ടികൾ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും കറങ്ങി നടന്നു.

ഇതിനിടയിൽ ഉന്തി തള്ളി ദിവ്യ റീനുവിനെ മലയാളിമങ്ക മത്സരത്തിന് ചേർത്തു. സ്റ്റേജിൽ കയറി മുന്നിൽ ഉള്ള കാണികളുടെ മുഖം ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോൾ അവൾക്ക് ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായി, മറ്റുള്ളവരെക്കാൾ കൈയടിയും, മുഖത്തെ തെളിച്ചവും അവളെ കാണുമ്പോൾ മാത്രം കാണികൾക്ക് ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്. ഇതിനെല്ലാം കാരണം തന്റെ പൊക്കിൾ ആണെന്നും അവൾക്ക് മനസ്സിലായി.

താനും തന്റെ പൊക്കിളും സവിശേഷം ആയതാണ് എന്ന് അവൾക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടു. അന്നവൾ അതീവ സന്തോഷത്തോടെ എല്ലാ മത്സരങ്ങളിലും പങ്കെടുക്കുകയും എല്ലാവരും ആയി ഇടപെഴുകുകയും ചെയ്തു.

ഇറങ്ങാൻ നേരം സ്മിത മിസ് റീനുവിനോട് ചോദിച്ചു, “ഇപ്പൊ എങ്ങനെ ഉണ്ട്? ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ സെക്സി ആയി ഡ്രസ്സ് ചെയുമ്പോൾ ഉള്ള ആ ഫീലിങ്ങ്സ്.”

“ശെരിയാണ്, മിസ്സ്. ഇപ്പൊ എനിക്കെല്ലാം മനസ്സിലായി. പെണ്ണിന്റെ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ പവർ, അത് അനുഭവിച്ച് തന്നെ അറിയണം.” അവൾ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു.

അന്നവൾ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ അവൾക്ക് ആ കോളേജിൽ മറ്റൊരു പേര് കിട്ടിയിരുന്നു.

“പൊക്കിൾ റാണി.”

അലാറം അടിക്കുന്നതിനു മുന്നേ റീനു തന്റെ കട്ടിലിൽ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റു, അതിനു ഉറങ്ങി എഴുന്നേക്കാൻ രാത്രി ഉറങ്ങിയില്ല എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം. വേറെ ഒന്നും അല്ല, ഇന്നാണ് റീനുവിന്റെ കോളേജ് ജീവിതത്തിന്റെ ആദ്യ ദിനം. നേരത്തെ തന്നെ കുളിച്ച് വൃത്തിയായി അവൾ തന്റെ ബാഗും തൂക്കി മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.

നേരെ പോയത് അടുക്കളയിലേക്ക് ആണ്. അവിടെ തന്റെ അമ്മ മേരി തകൃതിയായി പണിയെടുക്കുകയാണ്. അവൾ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ പമ്മി പമ്മി ചെന്ന് മേരിയുടെ പിറകിൽ അറിയാതെ നിന്നു. സാരിയാണ് മേരിയുടെ വേഷം. വീട്ടിലും സാരി ഉടുക്കാൻ ആണ് അവർക്ക് ഇഷ്ട്ടം. അത് വേറൊന്നും കൊണ്ടല്ല, തന്റെ പ്രിയതമൻ, തോമസിന് തന്റെ പൊക്കിളിൽ കൈകൾ എത്താൻ ഇതാണ് നല്ല വേഷം എന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടാണ്. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ അത് വിനയായിരിക്കുകയാണ്. അതാണ് ഇപ്പോൾ സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത്.

പിറകിൽ റെഡി ആയി നിന്ന റീനു, മേരി അറിയാതെ പെട്ടന്ന് തന്നെ വലതു കൈ കൊണ്ട് അമ്മയുടെ പൊക്കിളിൽ വിരലിട്ട് ചുഴറ്റുകയും ഇടത് കൈ കൊണ്ട് വസ്ത്രത്തിന്റെ മറവില്ലാത്ത കൊഴുത്ത ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് നല്ലൊരു പിച്ചും പിച്ചി. “അഹ്…” ഇക്കിളി പെടുത്തുന്ന സുഖത്തിൽ ചുണ്ട് കടിച്ച് മേരി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി. പക്ഷെ പെട്ടന്നാണ് ഒരു കാര്യം മനസ്സിൽ തറച്ചു, പിടിച്ചത് തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ പരുക്കൻ കൈകൾ അല്ല, പിന്നെ ആകെ ഉള്ളത് ഒരാളാണ്. “മനുഷ്യൻ സമയം ഇല്ലാത്ത സമയത്ത് പണി എടുക്കുമ്പോൾ ആണോ നീ ശല്യം ചെയ്യാൻ വരുന്നത്?”

പെട്ടന്ന് ദേഷ്യം മുഖത്ത് വരുത്തി മേരി റീനുവിന് നേരെ കൈയോങ്ങി ഒന്ന് കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും അവൾ ചിരിച്ച്കൊണ്ട് പിറകിലേക്ക് മാറി.

“ഹഹഹ… ഇന്നും ഫസ്റ്റ് ഞാൻ തന്നെ എടുത്തേ…” കുട്ടിത്തത്തോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.

“പെണ്ണെ, ഇരുന്ന് കളിക്കാതെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട് കോളേജിൽ പോകാൻ നോക്ക്. ആദ്യ ദിവസം തന്നെ വൈകി പോകാൻ ആണോ ഉദ്ദേശം?”

“ഇങ്ങനെ കലിപ്പാകാതെ, ഇനിയും സമയം ഉണ്ട്, അപ്പ കൊണ്ട് വിടാന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ.” മേരിയുടെ ദേഷ്യം തണുപ്പിക്കാൻ റീനു പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ചുട്ട് വച്ച അപ്പവും മുട്ടക്കറിയും ഒരു പാത്രത്തിൽ ആക്കി അവൾ നേരെ ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ ചെന്ന് കഴിപ്പ് തുടങ്ങി, അപ്പോഴാണ് രാവിലത്തെ നടത്തം കഴിഞ്ഞു തോമസ് കയറി വന്നത്. വന്നപ്പോൾ കണ്ടത് മൂട്ടിൽ വെയിൽ അടിച്ചാൽ പോലും എഴുനേക്കാത്ത തന്റെ മോളെ ആണ്.

മൂക്കത്ത് വിരൽ വച്ച് കളിയാക്കി പറഞ്ഞു, “ഇതെന്ത് പറ്റി? ഇന്ന് കാക്ക മലർന്ന് പറക്കുമല്ലോ.” “ഹയ്യേ… മലയാള ഭാഷ ഉണ്ടായത് മുതൽ ഉള്ള കോമഡി.” റീനു തന്റെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് ഇഷ്ടപ്പെടാതെ തിരിച്ചടിച്ചു. “ഞാൻ പെട്ടന്ന് കുളിച്ചിട്ട് വരാം. മേരി, അപ്പോഴേക്കും ചായ എടുത്ത് വെക്ക്.” തോമസ് തന്റെ മുറിയിൽ കയറി, അതികം വൈകാതെ തന്നെ കുളിച്ചിറങ്ങി. ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ വന്നപ്പോൾ റീനു തന്റെ ഫോണിൽ നോക്കി ഇരിക്കുന്നത് ആണ് കണ്ടത്. അവൾക്ക് അരികിൽ അയാൾ വന്നിരുന്നു അപ്പോഴേക്കും മേരി ചായ ആയി വന്നു.

സാരിയുടെ മറവിൽ കണ്ടു കണ്ടില്ല എന്ന രീതിയിൽ പൊക്കിൾ കാണിച്ച് ഇടുപ്പ് മുഴുവൻ വെളിവാക്കി മേരി വന്നപ്പോൾ തന്നെ തോമസിന്റെ മനസ്സിളകി. ചായ ടേബിളിൽ വച്ച് തിരിച്ച് പോകും മുന്നേ മേരിയുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് തന്റെ നേരെ നിർത്തി. സാരിയുടെ മറവിൽ നിന്ന അവരുടെ വട്ടത്തിൽ ഉള്ള വലിയ കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ സ്വതന്ത്രമാക്കി, എന്നിട്ട് അതിൽ മുത്തം വെക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ച്ചും, ച്ചും, ച്ചും.”

നാണത്തോടെ അവർ തോമസിനെ നോക്കി, തോമസും മേരിയെ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി, എന്നിട്ട് അയാൾ വീണ്ടും ഉമ്മ വച്ചു, പക്ഷെ ഈ പ്രാവശ്യം അവളുടെ പൊക്കിളിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് അയാളുടെ നാക്കിറങ്ങി.

“ശ്….. ആഹ്…” തന്റെ ഏറ്റവും ലോലമായ ഭാഗത്തു പെട്ടന്ന് തോമസ് അങ്ങനെ ചെയ്തപ്പോൾ അറിയാതെ അവരുടെ വായിൽ നിന്നും ശബ്ദം ഉണ്ടായി.

പെട്ടന്ന് ബോധം വീണ്ടെടുത്ത് മേരി തോമസിനോടായി പറഞ്ഞു, “ഒന്ന് നിർത്ത് മനുഷ്യ, കെട്ടിച്ച് വിടാറായ ഒരു പെങ്കൊച്ച് അടുത്ത് ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണോ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യുന്നത്.”

അപ്പോഴാണ് തന്റെ മകൾ അടുത്തുണ്ടെന്ന് തോമസിന് പോലും ബോധം വന്നത്. അയാൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഇതെല്ലാം കണ്ടു ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന റീനുവിനെ ആണ്. റീനുവിന് ഇതൊന്നും പുതിയതല്ല, എന്നും തന്റെ അച്ഛൻ അമ്മയുടെ പൊക്കിളിൽ ഉമ്മ വക്കുന്നത് കാണുന്നതാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ കൂസലില്ലാതെ തോമസും പറഞ്ഞു, “കെട്ടിച്ച് വിട്ടാൽ അവളുടെ കെട്ടിയോനും ഇതായിരിക്കും ചെയ്യുക. അവളും ഇത് കണ്ടു അറിഞ്ഞിരിക്കട്ടെ.”

“ഹോ, ഇങ്ങേരുടെ ഒരു പൊക്കിൾ കൊതി.” മുഖത്ത് കപട ദേഷ്യം വരുത്തി, തന്റെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചിരുന്ന തോമസിന്റെ കൈ വിടുവിച്ച് നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. “എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇതുവരെ ഇങ്ങനെ പൊക്കിൾ കൊതി ഉള്ള ഒരു ആണിനെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല.” റീനു തന്റെ അച്ഛനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“അതിന് നിനക്ക് വേറെ ഏത് ആണുങ്ങളെയാ അറിയാവുന്നത്?” തോമസ് ചോദിച്ചു. “ഇല്ല, അറിയില്ല, കാരണം ഇത്രേം വലിയ കൊതിയൻ വേറെ ഈ ലോകത്ത് ഉണ്ടോ?” അവൾ തിരിച്ച് അടിച്ചു. “നീ അങ്ങനെ എന്നെ കൊച്ചാക്കണ്ട. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ലോകത്ത്, പ്രേത്യേകിച്ച് നമ്മുടെ രാജ്യത്ത് എത്ര പൊക്കിൾ കൊതിയന്മാർ ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞാൽ നീ ഞെട്ടും.”

“ഓ… പിന്നെ.” അവൾ തോമസ് പറഞ്ഞതിനെ തള്ളിക്കളയാൻ നോക്കി.

“സത്യം, നീ നമ്മുടെ സിനിമകൾ കണ്ടിട്ടിലെ? അതിലെ നടിമാർ ഇടുന്ന കോസ്‌റ്റ്യൂംസ് കണ്ടിട്ടില്ലേ, എല്ലാം പൊക്കിൾ ഹൈലൈറ് ചെയ്യുന്നത് ആണ്. എന്തിനാണ് അങ്ങനെ എന്ന് എപ്പോഴെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ?” തോമസ് കാര്യമായി ചോദിച്ചു.

“ആ, എനിക്ക് അറിയത്തില്ല. പിന്നെ ഈ പൊക്കിളിൽ എന്താ ഇത്ര പറയാൻ ഉള്ളത്? എല്ലാവര്ക്കും ഇല്ലേ ഇത്. എനിക്കുണ്ട്, അമ്മയ്ക്കുണ്ട്, അച്ഛനുണ്ട്.” കാര്യമായി തന്നെ അവൾ ചോദിച്ചു.

“നിനക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസിലാകില്ല. നീ ഇനി കോളേജിലേക്ക് അല്ലെ പോകുന്നത്. നോക്കിക്കോ, അവിടെ വച്ച് നിനക്ക് എല്ലാം മനസിലാകും.” തോമസ് അവൾക്ക് ഉപദേശം എന്നപോലെ പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് അതൊന്നും വിഷയം അല്ല. പക്ഷെ സീനിയർസ് റാഗിങ് ചെയ്യുമോ എന്ന പേടി.” റീനു സങ്കോചത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അത് എന്ത് വന്നാലും ഉണ്ടാകും… പക്ഷെ പേടിക്കണ്ട, പെൺകുട്ടികളോട് സാധാരണ അത്രയും കടുപ്പിച്ച് ഒന്നും ചെയ്യിക്കില്ല എന്നാണു കേട്ടത്. എങ്കിലും ഒന്ന് രണ്ട് മാസം എന്തായാലും സൂക്ഷിക്കണം.” തോമസ് സമാധാനപ്പെടുത്തി.

അങ്ങനെ റീനുവിനെയും കൂട്ടി തന്റെ ബെൻസ് കാറിൽ തോമസ് അവളെ കോളേജിന്റെ മുന്നിൽ കൊണ്ടിറക്കി, ആവേശത്തോടെ അവൾ വലത് കാൽ വച്ച് കയറിയതും പിറകിൽ നിന്നും വിളിൽ വന്നു, “റീനു…..”

ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമ ആരെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായി, ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമ, ഓടി വന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവളുടെ ചങ്കത്തി ദിവ്യ. “നശിപ്പിച്ചല്ലോടി പന്നി, പിറകിൽ നിന്ന് വിളിച്ച് എന്റെ കോളേജ് ലൈഫ് നശിപ്പിച്ചല്ലോടി.” ദേഷ്യത്തോടെ റീനു ദിവ്യയെ നോക്കി.

ദിവ്യയും റീനുവും തമ്മിൽ എട്ടാം ക്ലാസ് മുതൽ ഉള്ള പരിചയം ആണ്. അന്നുമുതൽ അവർ കട്ട ചങ്കത്തികൾ ആണ്. “ഹഹഹ, എങ്കിൽ നീ പോയാൽ പിന്നെ എന്റെ പിറകെ ആയിരിക്കും ബാക്കി ഉള്ള ചെക്കന്മാർ എല്ലാവരും. ഹിഹിഹി അതുകൊണ്ട് തന്നെയാടി നീ വരുന്നതും കാത്ത് ഗേറ്റിനു വെളിയിൽ നിന്ന് നിന്നെ പിറകിൽ വന്നു വിളിച്ചത്… ഹിഹിഹി” ദിവ്യ തമാശയായി പറഞ്ഞു.

“നിന്ന് വളവളാന്ന് ചേലക്കാതെ ക്ലാസ് എവിടെ ആണെന്ന് കണ്ടുപിടിക്ക്.” അവളുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് റീനു ബിഎ. ഇംഗ്ലീഷ് ക്ലാസ് കണ്ടുപിടിക്കാൻ നടന്നു. അവസാനം ചോദിച്ച് ചോദിച്ച് ക്ലാസ് കണ്ടുപിടിച്ച് അവർ കയറി.

കൂടുതലും പെൺകുട്ടികൾ ആണ് പകുതിയിൽ താഴെ ആണ് ആൺകുട്ടികളുടെ എണ്ണം. എങ്കിലും ചില ചുള്ളന്മാർ ഉണ്ട് അതിൽ. ദിവ്യക്ക് ആയിരുന്നു അവരിൽ നോട്ടം റീനുവിന് അങ്ങനെ വായിനോക്കി നടക്കുന്നതിൽ താല്പര്യം ഇല്ല.

ആദ്യ പീരീഡ് എച്ഒഡി വർഗീസ് സാറും ക്ലാസ് ട്യൂട്ടർ സ്മിത മിസ്സും വന്നു, അവർ കുറെ സംസാരിച്ച് പേരുകൾ ചോദിച്ച് അങ്ങനെ ആ പീരീഡ് കടന്നു പോയി. അത് കഴിഞ്ഞു വന്ന പീരീഡും അങ്ങനെ പേര് ചോദിച്ചും പറഞ്ഞും സമയം കളഞ്ഞു. അപ്പോഴെല്ലാം എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകൾ റീനുവിൽ ആയിരുന്നു.

പാൽവെള്ള നിറവും, ദീർഘവൃത്താകൃതിയുള്ള മുഖവും ഏത് ഋഷിശൃംഗന്റേയും തപസ്സിളക്കും. അപ്സരസ്സിനെ പോലെ ഉള്ള ശരീരവടിവ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ കുറഞ്ഞു പോകും. എല്ലാം വളരെ ആനുപാതികവും, ആകാരവും ഉള്ളതാണ്. അതെല്ലാം ഊന്നി കാണിക്കുന്ന വസ്ത്രം ആയിരുന്നു അവൾ ഇട്ടത്. ഒരു വെള്ള ടിഷർട്ടും അതിനു മുകളിൽ ബട്ടൺ ഇടാത്ത കടും നീല ഹാഫ് ഡെനിം ജാക്കറ്റും ആയിരുന്നു. അതെ നിറത്തിലുള്ള ഒരു ഇറുകിയ ജീൻസും കാഷ്വൽ ഷൂവും ആയിരുന്നു അരയ്ക്ക് താഴെ.

തന്റെ മേലെ ഉള്ള ആണുങ്ങളുടെ നോട്ടം റീനു അറിയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവൾക്കതിൽ അത്ര സുഖം തോന്നിയില്ല. പക്ഷെ ദിവ്യ നേരെ തിരിച്ചായിരുന്നു, ഓരോ തവണ ഡയസിൽ കയറി പേര് പറയുമ്പോഴും തന്നെ ആണുങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കാൻ അവൾ

ശ്രമിച്ചു. റീനുവിന്റെ അത്രയും വരില്ലെങ്കിലും സൗന്ദര്യത്തിൽ രണ്ടാം സ്ഥാനം അവൾക്ക് ഉറപ്പിക്കാം.

അങ്ങനെ പെട്ടന്ന് തന്നെ ഉച്ചയായി. ഊണ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ രേണുവിന്റെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് കുറെ പേര് കയറിവന്നു. “സീനിയർസ് ആടി അത്.” ആരോ പിറകിൽ പതിയെ പറഞ്ഞത് അവൾ കേട്ടു. ആദ്യ ദിവസം തന്നെ റാഗ്ഗിങ് ആണല്ലോ, അവൾ പേടിച്ചു. കുറെ പേർ ഉണ്ടായിരുന്നു വന്നവരിൽ. അതിൽ നല്ല പൊക്കവും അതിനൊത്ത ശരീരവും ഉള്ള ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ ഡയസിൽ കയറി നിന്ന് പറഞ്ഞു, “എന്റെ പേര് ശരത്ത്. നിങ്ങളുടെ സീനിയർ ആണ്. ഒന്ന് പരിചയപ്പെടാൻ വന്നതാ.”

ഗൗരവത്തോടെ അവൻ തന്റെ ജൂനിയർസിനെ നോക്കി, പക്ഷെ അവന്റെ കണ്ണ് കാന്തികമായി റീനുവിലേക്ക് പോയി. അവൻ തന്നെ നോക്കുന്നത് അവളും ശ്രദ്ധിച്ചു. അവർ അങ്ങനെ ക്ലാസ് മുറി അടച്ചിട്ട് ഓരോരോ കലാപരിപാടികൾ തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ക്രൂരം ആയി ഒന്നും ഇല്ല, പാട്ട് പാടുക, ദോശ ചുടുക, പുഷ്അപ് എടുക്കുക. ആരെയും വിട്ടില്ല.

ശരത്ത് എന്ന സീനിയർ ആണ് എല്ലാത്തിനും നേതൃത്വം കൊടുക്കുന്നത്. ബാക്കിയുള്ളവർ എല്ലാം മേൽനോട്ടം പോലെ ആണ്. കുറെ പേരെ കൊണ്ട് പലതും ചെയ്യിപ്പിച്ചു, പക്ഷെ റീനുവിനെ ആരും വിളിച്ചില്ല. ശരത്തിന് അവളെ പ്രേത്യേകം അവസാനത്തേക്ക് വേണമായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് ശരത്തിന്റെ ശിങ്കിടികളിൽ ഒരുത്തൻ കാര്യമില്ലാതെ റീനുവിന്റെ ക്ലാസ്സിലെ നിതിൻ എന്ന് പേരുള്ള പയ്യന്റെ അടുക്കൽ ദേഷ്യത്തിൽ സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടത്. “എന്താടാ നിനക്ക് മാത്രം ഇത്ര ജാഡ? ഇവിടുള്ള എല്ലാവര്ക്കും പറഞ്ഞാൽ അനുസരണ ഉണ്ടല്ലോ?”

അപ്പോഴേക്കും ശരത്ത് ഇടപെട്ടു, “എല്ലാ വർഷവും ഉണ്ടാകും ഇതുപോലെ ഒരുത്തൻ. നല്ലപോലെ പാടിപ്പിച്ച് വിടാറാണ് പതിവ്.”

നിതിൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ശരത്തും നിതിനും നേർക്കുനേർ നിന്നു, ശരത്തിന്റെ അത്രെയും നിതിന് ശാരീരിക ബലം ഇല്ലെങ്കിലും നിതിൻ കണ്ടാലും നല്ല ആരോഗ്യവാൻ ആണെന്ന് മനസിലാകും. പക്ഷെ അവരുടെ ഈ നോട്ടം അത്ര ശെരി ആയി ആർക്കും തോന്നിയില്ല. തന്നെക്കാൾ ജൂനിയർ ആയ ഒരുത്തൻ തങ്ങൾ പറഞ്ഞത് കേൾക്കാത്തതിന്റെ ദേഷ്യം ശരത്തിന് ഉണ്ട്.

പക്ഷെ നിതിന്റെ കണ്ണിൽ മറ്റൊന്നായിരുന്നു, എന്തിനും തയാറായ ഒരുത്തന്റെ ധൈര്യം. അടുത്തത് എന്ത് സംഭവിച്ചാലും കണക്ക് കൂട്ടി നേരിടാൻ തയാറായവനെ പോലെ. അടി ഉണ്ടായാൽ പിന്നെ സീനിയർസ് ഇറങ്ങുന്നത് വരെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. ഇപ്പോഴത്തെ പ്രശ്നത്തിൽ ആൾ ബലം സീനിയർസിന് ആണ് പോരാതെ ഒന്നാം വർഷക്കാർ വന്നതേ ഒള്ളു. അവർ ഇതിൽ കൂടില്ലന്നു ഉറപ്പാണ്.

ആരെങ്കിലും ഇടപെട്ടില്ലെങ്കിൽ പ്രശ്നമാകും എന്ന് മനസ്സിലായ റീനു അവരുടെ അടുക്കൽ വന്നു ശരത്തിനോടായി പറഞ്ഞു, “ചേട്ടാ, പ്രശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടാക്കരുത്. ഞങ്ങൾ വന്നു കയറിയതേ ഒള്ളു.”

താൻ നോട്ടം ഇട്ട പെണ്ണ് വേറെ ഒരുത്തനു വേണ്ടി വക്കാലത്ത് പറഞ്ഞത് അവനു അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. “ഇവനോട് ആണ് ഞങ്ങൾ ഒരു കാര്യം ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞത്, നിന്നോടല്ല. നിന്നോടുള്ളത് പറയും അപ്പോൾ ചെയ്‌താൽ മതി. നിന്റെ പേരെന്താ?” അവൻ താകീത് ആയി പറഞ്ഞു എന്നിട്ട് പേര് ചോദിച്ചു.

“റീനു.” അവൾ പറഞ്ഞു. “ഇവന് വേണ്ടി എന്താണ് നീ വാദിക്കാൻ വരുന്നത്? എന്താ നിനക്ക് ഇവനോട് വല്ല താല്പര്യം ഉണ്ടോ?” അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചു. “താല്പര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രം ആണോ ഒരാൾക്ക് വേണ്ടി സംസാരിക്കാവൂ?” അവൾ തിരിച്ച് പറഞ്ഞു, അതവന് ഒട്ടും ഇഷ്ട്ടം ആയില്ല.

“എന്ന പിന്നെ ഇവന് വേണ്ടി നീ ഡാൻസ് ചെയ്യ്.” അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി നിതിനെ നോക്കി, അവൻ വേണ്ട എന്ന് തലയാട്ടി, പക്ഷെ ഇത് മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോയാൽ പ്രശ്നം ആകും എന്ന് അറിയാവുന്ന അവൾ പറഞ്ഞു, “ഞാൻ ഡാൻസ് കളിക്കാം പക്ഷെ പിന്നീട് ഒരിക്കലും നിങ്ങൾ ഈ ക്ലാസ്സിലെ ആരോടും പ്രശ്നത്തിന് വരരുത്.”

അവൾ കട്ടായം പറഞ്ഞു. ഒരു ഡാൻസ് കൊണ്ട് എല്ലാം തീർക്കാൻ ആയിരുന്നു അവൾ ഉദ്ദേശിച്ചത്. പക്ഷെ ശരത്തിന്റെ മനസ്സിൽ എന്തോ കുരുട്ട് ബുദ്ധി തോന്നി, അത് അവന്റെ മുഖത്തു വരുകയും ചെയ്തു. “ശെരി, ഞങ്ങളുടെ ബാച്ചിലെ പിള്ളേർ ഇനി ഒരിക്കലും നിങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിലെ ആരെയും ഒരു പ്രശ്നത്തിലും വിളിക്കില്ല, പക്ഷെ ഞങ്ങൾ പറയും പോലെ നീ ഇവിടെ, ഈ ഡൈസിൽ കയറി ഡാൻസ് ചെയ്യണം.” അവൻ ഒരു വില്ലൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“ശെരി.” ഒന്നും ആലോചിക്കാതെ അവൾ സമ്മതിച്ചു. ഡയസിൽ കയറി ഡാൻസ് ചെയ്യാൻ തയാറെടുത്തപ്പോൾ ആണ് അവൻ പറഞ്ഞത്, “നീ ഡാൻസ് കളിക്കുമ്പോൾ നിന്റെ വയറും പൊക്കിളും ശെരിക്കും കാണിച്ച് കളിക്കണം. എന്നാൽ മാത്രമേ ഈ ഡീൽ ഒള്ളു.”

തന്റെ കുരുട്ട് ബുദ്ധിയിൽ ഇവളെ അപമാനിക്കാൻ ആയിരുന്നു അവന്റെ ഉദ്ദേശം പക്ഷെ റീനുവിന്റെ മനസ്സിൽ വേറെ പലതും ആയിരുന്നു, ചെറുപ്പം മുതലേ അച്ഛൻ ഭരതനാട്യം പഠിക്കാൻ വിട്ടിരുന്നു പത്തിൽ വച്ചാണ് പഠനത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രികരിക്കാൻ നിർത്തിച്ചത്. എങ്കിലും വീട്ടിൽ തന്റെ മുറിയിൽ സിനിമ പാട്ടിനു നൃത്തം വെക്കാറുണ്ട്.

പിന്നെ ഈ പൊക്കിൾ, എന്തിനാണ് ഈ ആണുങ്ങൾക്ക് പെണ്ണിന്റെ പൊക്കിളിനോട് ഇത്ര ആസക്തി? തന്റെ അമ്മയും കാണിച്ച് നടക്കുന്നു. തന്റെ അമ്മയുടെ പൊക്കിൾ ചെറുപ്പം മുതലേ കണ്ടു വളർന്നത് ആണെന് തോന്നുന്നു, അതിനോട് യാതൊരു വികാരവും അവൾക്കില്ലായിരുന്നു. പോയാൽ തന്റെ വയറും പൊക്കിളും കുറച്ച് ആളുകൾ കാണും അതിനെന്താ? അവൾ കൂസലില്ലാതെ തന്റെ ടീഷർട് ഉയർത്തി കെട്ടി, അപ്പോൾ തന്നെ ആ മുറിയിൽ എല്ലാവരും ഒരുപോലെ ശ്വാസം ഉള്ളിലേക്ക് വലിച്ചത് കേൾക്കാൻ പറ്റിയിരുന്നു. വയറും പൊക്കിളും കാണിക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ കാണിച്ചതിന്റെ ഞെട്ടലും അതിന്റെ സൗന്ദര്യം കൊണ്ടും ആയിരുന്നു ആ ശബ്ദം.

കൊഴുപ്പില്ലാത്ത എന്നാൽ വളരെ മാംസളമായ വയറിൽ താഴെ ആയി രണ്ടു വിരൽ കയറ്റാൻ വലിപ്പമുള്ള വട്ടത്തിലുള്ള കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ, ഇതിനെല്ലാം മാറ്റ് കൂട്ടാൻ അവളുടെ പാൽവെള്ള നിറം. ആണായ ആരും വീണുപോകും. ചില പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് അസൂയ ആണ് തോന്നിയതും.

ബോധം വന്ന ശരത്ത് തന്റെ ഫോണിൽ പാട്ട് വച്ചു. “ഊ അന്ത വാ മാവ ഊ ഊ അന്ത വാ മാവ…” ഐറ്റം സോങ്ങിന് അവൾ ചുവട് വച്ചു. പല തവണ വീട്ടിൽ വച്ച് ഈ പാട്ടിന് ഡാൻസ് ചെയ്തിട്ടുള്ളതാണ്. ഇതിലെ സ്റ്റെപ്‌സും അറിയാം. ചിലതൊക്കെ അവൾ തന്നെ കൈയ്യിൽ നിന്നും ഇട്ടു. പക്ഷെ അവൾ അറിഞ്ഞില്ല അവളുടെ കാമാതുരമായ നൃത്തം അവിടിരുന്ന ഓരോ ആണിന്റെയും മനസ്സിൽ ഉണ്ടാക്കിയ പ്രതിഫലനം. നൃത്തം ചെയ്യുമ്പോൾ അവളുടെ പൊക്കിളിൽ ഉണ്ടാകുന്ന കുലുക്കവും മടക്കും ഓരോരുത്തരുടെയും ഹൃദയം തുടിപ്പിച്ചു. അവൾ പോലും അറിയാതെ അവളുടെ വയറിനും പൊക്കിളിനു പുതിയ ആരാധകർ അവൾ ശൃഷ്ടിക്കുക ആയിരുന്നു. കണ്ണിമ വെട്ടാതെ അവർ അതെല്ലാം കണ്ടു.

പട്ടു തീർന്നപ്പോൾ ഉച്ചത്തിലുള്ള കൈയ്യടി ആയിരുന്നു. തന്റെ ടീഷർട് നേരെ ഇട്ടു അവൾ ഡയസിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. അതുവരെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കിയിരുന്ന സീനിയർസ് തന്നെ ആരാധനയോടെ നോക്കുന്നത് അവൾക്ക് അതിശയം ജനിപ്പിച്ചു. താൻ വെറുതെ കരുതിയിരുന്ന തന്റെ വയറിനും പൊക്കിളിനു ആണിന്റെ മനസ്സിന്റെ പിടിച്ച് കുലുക്കി മരിക്കാൻ കൽപ്പുണ്ടെന്ന് അന്നവൾ മനസ്സിലാക്കി. ഇതായിരുന്നു തുടക്കം. റീനുവിന്റെയും ആ കോളേജിന്റെയും ഭാവി മാറ്റി മറിച്ച സംഭവം.